Op 17 februari 1972 speelt Pink Floyd in het Rainbow Theater in Londen een nieuw nummer dat zij Eclipse hebben genoemd. Later zal de uiteindelijke titel veranderen in The Dark Side Of The Moon. Opmerkelijk, want in de studio zijn nog geen opnamen gemaakt. Wel verschijnt er 6 weken na het concert een bootleg, waarvan er 100.000 worden verkocht. De echte opnamen voor het album beginnen pas op 1 juni 1972 in de Abbey Road Studio in Londen. Als geluidstechnicus treedt Alan Parsons op, die al ervaring heeft opgedaan bij The Beatles albums Abbey Road en Let It Be. Alan Parsons en Pink Floyd werken veelvuldig met geluidseffecten zoals in de nummers Money en Time. Om verschillende stemmen op het album te krijgen verzint Roger Waters een twintigtal vragen, die hij aan iedereen die in de Abbey Road langs komt, voorlegt. De antwoorden worden opgenomen en de meest originele antwoorden komen op het album terecht. De stemmen van Paul en Linda McCartney worden niet gebruikt, maar wel die van Wings gitarist Henry McCulloch. Vragen zijn bv: "Ben je bang om dood te gaan" en "Wat betekent de zin The Dark Side Of The Moon voor je?" Pink Floyd wil de uitdrukking Dark Side Of The Moon eerst niet gebruiken als titel voor het album, omdat de groep Medicine Head in 1972 een album met dezelfde titel heeft uitgebracht. Het album van Medicine Head is echter nauwelijks verkocht, en uiteindelijk durft Pink Floyd het wel aan om hun album Dark Side Of The Moon te noemen.
Het album wordt wereldwijd een succes en bereikt de 4e plaats in Nederland, de 2e in Engeland en de 1e plaats in de VS. Dark Side Of The Moon is vooral ook een tijdloos album. In Engeland staat de LP ruim 5 jaar in de album lijst. In de VS haalt het album een absoluut record. Daar staat Dark Side Of The Moon 591 weken onafgebroken in de Billboard Album lijst en in totaal staat het album 741 weken (ruim 14 jaar in de Billboard lijst). Wereldwijd worden er ruim 35 miljoen albums van verkocht (2012).
