zaterdag 28 september 2013

Houtsoorten voor de gitaar

Hout dat gebruikt wordt voor de gitaarbouw wordt ook wel toonhout, tonewood (eng.) of, tonholz (duits) genoemd (hoewel toonhout strikt genomen het hout is waar het bovenblad van een snaarinstrument van gemaakt wordt). De invloed van houtsoorten op de klank van de gitaar of de bas is bijzonder groot.
Dit geldt niet alleen voor akoestische gitaren maar ook voor de solidbody gitaren. Er zijn 3 belangrijke factoren die de klankkleur van toonhout bepalen: Het gewicht, dan wel de dichtheid van het gitaarhout, de hardheid, en de elasticiteit. Bij de beoordeling van de klankkleur zijn er 3 belangrijke factoren te onderscheiden:

1. Respons: Hoe lang duurt het voordat het hout reageert op een toon.
2. Sustain: Hoe lang houdt een toon aan.
3. Klankkleur: Welke toonhoogtes domineren en welke toonhoogtes blijven achter.



Natuurlijk hangt de klank in grote mate af van de manier waarop de gitaar gebouwd wordt. Van de beste en duurste stukken gitaarhout kun je een afgrijselijk klinkende gitaar maken.

Er zijn een paar grove vuistregels om de klankkleur van een bepaalde houtsoort te kunnen voorspellen:
1. Lichte houtsoorten geven een snellere respons dan zware houtsoorten.
2. Lichte houtsoorten geven minder sustain dan zware houtsoorten.
3. Lichte houtsoorten geven de hoge tonen minder goed weer dan zware houtsoorten.
4. Zware houtsoorten geven hoge tonen beter, maar klinken minder warm.
5. Zware houtsoorten geven een minder snelle respons maar geven een betere sustain.
Verder lezen: klik hier.

woensdag 25 september 2013

Frankie Lymon

Op 25 September 1957 wordt My Girl, de eerste solo-single van Frankie Lymon, uitgebracht. In 1955 richt de dertienjarige Frankie Lymon in de New-Yorkse wijk The Bronx The Premiers op. Een jaar later wordt deze naam veranderd in Frankie Lymon & The Teenagers. Hetzelfde jaar bereikt Why Do Fools Fall In Love de zesde plaats in de Amerikaanse hitparade. Na het verlaten van The Teenagers in 1957 heeft Frankie Lymon geen succes meer. De jeugdige zanger blijkt niet om te kunnen gaan met de verworven roem. Hij raakt aan lager wal. Frankie Lymon overlijdt op 28 Februari 1968 aan een overdosis in zijn appartement in New York. Hij is 25 jaar geworden.

maandag 23 september 2013

Johnny Cash top 50 nummer 3: Ring of Fire


Zeer populaire song in het repertoire van Gerrit en de Krekels. Hit van Cash uit 1963 en verschenen op Ring of Fire: The Best of Johnny Cash. Geschreven door Cash samen met June Carter Cash en Merle Kilgore.
Het nummer werd eerst opgenomen door Anita Carter, de zus van June. Johnny wilde het graag ook uitbrengen en voorzag een groot succes. Hij voegde in zijn arrangement o.a. de mariachi-koperblazers toe.

zondag 22 september 2013

The Kinks (deel 4; slot)



Ondertussen schrijft hij de muziek voor 80 Days, een theaterbewerking van Jules Vernes Reis Om De Wereld In 80 Dagen. Eind '91 stappen The Kinks over naar een nieuwe platenmaatschappij en verschijnt de EP Did Ya met enkele opnieuw opgenomen hits uit de jaren zestig. Deze oude songs zijn veel overtuigender dan Phobia, dat niettemin één van de betere Kinks-platen van de laatste jaren is. Van de nodige zelfspot getuigt Hatred (A Duet), waarin de gebroeders Davies hun moeizame onderlinge verhouding bezingen. In de zomer van '93 spelen The Kinks, inmiddels zonder Gibbons, in de Amsterdamse Beurs van Berlage. Zoals altijd moeten de bezoekers eerst door een door Dave geserveerde portie middelmatige hardrock heenbijten voordat er meegezongen mag worden met Ray's oude hits. Ondertussen ziet de jongste generatie Ray Davies als één van de peetvaders van de Britpop, zoals blijkt uit de tribute-plaat Shangri-La/A Tribute To The Kinks en het gezamenlijke optreden dat Ray Davies en Damon Albarn doen in het televisieprogramma The White Room. The Kinks spelen op de herwaardering in door To The Bone, waarop de band 'live' in de studio al haar oude hits speelt en die eerder op kleine schaal als enkele cd is verschenen, alsnog officieel als dubbelaar uit te brengen. Eind '94 verschijnt X-Ray, The Unauthorized Autobiography. Ray Davies reconstrueert hierin zijn levensverhaal in de vorm van een psychologische thriller, hetgeen meteen de paradox in de ondertitel verklaart. Het boek krijgt veel lof toegezwaaid, dit in tegenstelling tot Dave's clichématige Kink. Ray ondersteunt het boek met een reeks soloconcerten onder de noemer Storyteller. Hierbij vertelt hij zijn levensverhaal gelardeerd met wat oude Kinks-hits en nieuwe composities. Op 6 april '98 maakt hij hiermee veel indruk in een uitverkocht Vredenburg in Utrecht. Later dat jaar verschijnt The Storyteller, een live-verslag van de concerttour, en de verhalenbundel Waterloo Sunset. Op 30 mei treedt hij op tijdens een benefietavond voor Kosovo, samen met Paul Weller, The Stereophonics en Noel Gallagher.

vrijdag 20 september 2013

In Alle Staten: Florida

De 51 Amerikaanse staten hebben ieder zo hun eigen favoriete en succesvolle artiest.
In de komende 51 afleveringen komen alle staten aan bod met een kort overzicht van de artiesten die, behalve er geboren zijn, zich het meest met die staat identificeerden. Bekende voorbeelden: Arkansas-Johnny Cash, Californië-Brian wilson (Beach Boys), Georgia-Ray Charles en Texas-Buddy Holly.

Maar wie vertegenwoordigt Hawaii, Alaska, Florida of New York ?

In deze tiende aflevering
Florida
Florida
Ook hier klinkende namen die de staat vertegenwoordigen in de muziekentertainment:
Pat Boone, Tom Petty, Debbie Harry en David Sanborn. Gekozen is voor Jim Morrison, verdere introductie overbodig lijkt me.


woensdag 18 september 2013

Jimi Hendrix

Jimi Hendrix wordt meestal in het rijtje genoemd van Jim Morrison, Janis Joplin, Kurt Cobain en Brian Jones, popidolen die toevallig allemaal op 27-jarige leeftijd overleden. foto - Classic Rock Records : Jimi HendrixAls doodsorzaak wordt dan meestal een overdosis drugs genoemd. Echter bij Jimi Hendrix lijkt hier geen spraken van.
Hij stierf in het Samarkand hotel te Londen op 18 september 1970, doordat hij stikte in zijn eigen braaksel, nadat hij als gevolg van een overdosis slaappillen en het drinken van wijn in een coma was geraakt. Hierbij zou een rol hebben gespeeld dat Britse slaappillen die hij in had genomen sterker waren dan de Amerikaanse slaappillen, waaraan hij gewend was. Na een autopsie werd duidelijk dat Hendrix nooit in zijn leven verslaafd is geweest aan heroïne, en dat dit dan ook niet de doodsoorzaak was, wat destijds veel mensen dachten.
De omstandigheden rond zijn overlijden zijn echter nooit geheel opgehelderd.

maandag 16 september 2013

Moeilijke akkoorden

Als je door bladmuziek waarin akkoorden gebruikt worden bladert, dan zul je merken dat er nogal eens wat ingewikkelde akkoorden gebruikt worden zoals C6, C9, C+, Csus4, CmM7 enz. Als je eenmaal weet hoe de standaard akkoorden opgebouwd zijn, dan is het niet zo moeilijk om te achterhalen hoe de uitgebreide akkoorden in elkaar steken.


Normaal ligt de nadruk op  toonladdereigen akkoorden. Als laddereigen drieklanken heb je drie typen akkoord gezien:
  • majeur: grote terts + kleine terts ( C: c-e-g )
  • mineur: kleine terts + grote terts ( Cm: c-eb-g )
  • verminderd: twee kleine tertsen: ( Co of Cdim: c-eb-gb )
Als overblijvende mogelijkheid is er nog:
  • vermeerderd: twee grote tertsen ( C+of Caug: c-e-g# )
Van belang zijn nog een tweetal buitenbeentjes (niet bestaand uit grote of kleine tertsen):
  • hardverminderd: grote terts+verlaagde 5 (C- of C5b C(-5): c-e-gb )
  • voorhouding: verhoogde 3: (C4 of Csus: c-f-g )
Als je de nu bekende drieklanken gaat uitbreiden met een extra terts krijg je de septiemakkoorden, waarvan de belangrijkste zijn:
uitbreiding met kleine terts
  • C7 c-e-g-bb C-dominant-septiem
  • Cm7c-eb-g-bb C-mineur-septiem
  • CO7 c-eb-gb-a C-verminderd-septiem
uitbreiding met grote terts
  • CΔ c-e-g-b C-groot-septiem (ook CM7, CMaj7)
  • CmΔ c-eb-g-b C-mineur-groot-septiem (ook CmMaj7, CmM7)
  • Cø c-eb-gb-bbC-halfverminderd-septiem (ook Cm7b5)
Nog een terts erbij geeft de zogenaamde none-akkkoorden:
  • C9 c-e-g-bb-dC-dominant-none
  • Cm9c-eb-g-bb-d C-mineur-none
Verder doorstapelen van tertsen geeft achtereenvolgens "undecime" (of in gewoon Nederlands "elf") en "tredecime"("dertien") akkoorden, waarvan de meest gebruikelijke zijn:
  • Cm11c-eb-g-bb-d-f# C-mineur-elf
  • C13c-e-g-bb-d-f#-a C-dertien
Als je in dit laatste akkoord de extra tertsen behalve de laatste weglaat krijg een akkoord dat meestal aangeduid wordt als sext-akkoord
  • C6c-e-g-a C-zes
  • Cm6c-eb-g-a C-mineur-zes
Deze laatste twee (vaak laddereigen) akkoorden komen vrij veel voor. Ook het weglaten van noten gebeurt veel; een C9 wordt vaak als c-e-g-d gespeeld.
We hadden al gezien dat gemakshalve losse noten en harmonisch verwisseld kunnen worden. Ook bij akkoorden kan iets dergelijks gebeuren. Met evenveel recht kan een akkoord bestaande uit g#-b-d-f een G#Oakkoord genoemd worden als een AbO akkoord ( g#=ab ) Bij deze verminderd-septiem akkoorden is nog meer aan de hand. Een Bo akkoord bestaat uit b-d-f-g# en dus uit dezelfde noten als G#O. Ook DO en FO zijn enharmonische verwisselingen van dit zelfde akkoord.
In feite bestaan er maar drie wezenlijk verschillende verminderd-septiem akkoorden:
  • Co = Ebo = F#o = Ao ook D#o resp. Gbo
  • C#o = Eo = Go = A#o ook Dbo resp. Bbo
  • Do = Fo = G#o = Bo ook Abo


Iets dergelijks kun je aantreffen bij de vermeerderde akkoorden:
  • C+ = E+ = G#+
  • C#+ = F+ = G#+
  • D+ = F#+ = A+
  • Eb+ = G+ = B+
Dan zijn er nog akkoorden die in een andere ligging ineens een ander akkoord vormen:
  • I6 = VIm7   C6 : c-e-g-a =   Am7 : a-c-e-g
  • IIm6 = VIIm7(5b)   Dm6 : d-f-a-b =   Bm7(5b): b-d-f-a
In akkoordschema's zoals ze in de praktijk gebruikt worden is de beperking dat akkoorden laddereigen moeten zijn meestal niet van toepassing. Het op de juiste plaats gebruiken van laddervreemde akkoorden kan juist de sfeer oproepen die je nodig hebt bij het arrangeren van een melodie.
Een vermeerderd (ook wel overmatig) akkoord kan in de majeur toonladder nooit laddereigen zijn; geen van de majeur akkoorden is in de toonladder vermeerderd te maken. Bijv. in C groot: C+ krijgt een laddervreemde G#, G+ krijgt een D#, en F+ een C#. Wanneer kun je zo'n vermeerderd akkoord dan gebruiken? Dit kan bijvoorbeeld als vervanging van het dominant-septiemakkoord (mits de melodie e.e.a. toelaat.) Doorgaans gebruik je om van G naar C te gaan het G7 akkoord met als trekkende noten de b (naar c) en de f (naar e). Met een G+ akkoord kan het ook; de laddervreemde d# trekt naar de laddereigen e.
Het gebruik van groot-septiem akkoorden heeft vaak als gevolg dat de harmonie als het ware blijft "zweven". De aanwezigheid van zowel een c als een b in bijvoorbeeld een CΔ lijken elkaars effect op te heffen. De c wil (in de toonladder) naar b. De b naar c. Met andere woorden, ook al wordt aan het verzoek voldaan, dan nog is de spanning niet verdwenen. Merk op dat zowel op I als op IV een laddereigen groot-septiem akkoord te gebruiken is (in C: CΔ en FΔ). Mineur groot-septiem akkoorden zijn meestal niet laddereigen; alleen AmΔ is laddereigen in Am in melodische/harmonische variant. In de oorspronkelijke mineurtoonladder (zonder verhoogde septiem) zijn alle mineur groot-septiem-akkoorden laddervreemd.
Akkoorden kun je in verschillende "ligging" spelen, immers een C-akkoord bestaat uit c-e-g en kun je als c-e-g (grondligging), e-g-c en g-c-e spelen. Met name ingewikkelder akkoorden klinken niet in alle liggingen even bruikbaar; de noten die je wilt laten opvallen kunnen het beste zo hoog mogelijk in het akkoord liggen. C7 gespeeld als bb-c-e-g "wringt" meer dan c-e-g-bb (vanwege de secunde bb-c) het laatste lost ook nadrukkelijker op naar F: c-f-a beide leidtonen e-f en bb-a liggen zo hoog mogelijk.
c-e-g-bb naar f-a-c is veel minder nadrukkelijk.

vrijdag 13 september 2013

Canon van de Nederlandse Popmuziek: 1960

Blue Diamonds scoren een internationale hit
De gebroeders Riem en Ruud de Wolff komen als kleine jongens van Indonesië naar Nederland. Het is eind jaren vijftig en tijdens hun schooltijd in Driebergen verzorgen de jongens in de weekends en op schoolfeesten hun eerste optredens. Ze maken zelfs al eigen studio-opnamen. Het duo covert voornamelijk werk van de Everly Brothers. Op het repertoire staat ook het lied Ramona, al in 1927 gecomponeerd door de Amerikanen Mabel Wayne (muziek) en L. Wolfe Gilbert (tekst). De versie van de Blue Diamonds verschijnt in 1960 op single en wordt een enorm groot succes in binnen- en buitenland. Maandenlang is het de best verkocht single en het staat maar liefst zes maanden in de hitlijsten. Het succes van Ramona brengt het duo tot ver over de grenzen: de single bereikt de eerste plaats in België, Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk, Spanje, Frankrijk, Mexico, Thailand, Japan en Indonesië. In dat laatste land treden de broers samen met Anneke Grönloh op in uitverkochte stadions op Java en Bali. Eenmaal terug krijgen ze uit handen van cabaretier Wim Sonneveld een Edison. Van de single Ramona zijn er dan al zeven miljoen exemplaren verkocht. The Blue Diamonds blijven tot eind jaren negentig optreden en platen opnemen, totdat Ruud de Wolff in 2000 overlijdt.

donderdag 12 september 2013

Johnny Cash



Johnny Cash overlijdt op 12 September 2003 aan de gevolgen van de ziekte van Parkinson. Johnny Cash wordt op 26 Februari 1932 in Kingsland, Arkansas geboren en beleeft als kind in een zeer arme boerenfamilie een moeilijke jeugd, die onder meer getekend wordt door het verlies van twee broers. Nadat hij in de luchtmacht heeft gediend en een cursus voor discjockey heeft gevolgd, ontmoet hij halverwege de jaren vijftig in Memphis gitarist Luther Perkins en bassist Marshall Grant. Het drietal vormt een groep en doet na herhaalde pogingen een geslaagde auditie voor het Sun-label. Eind 1956 volgt de eerste echte grote hit, het door Cash zelf geschreven I Walk The Line. In zijn Sun-periode, die loopt tot medio 1958, zet hij een groot aantal historische rockabilly-nummers op de plaat.
Het commerciële succes noopt hem samen met The Tennessee Two, die later met Bill Holland tot The Tennessee Three wordt uitgebreid, tot onafgebroken optreden in stad en land. Als gevolg van dit vele toeren zoekt Cash zijn toevlucht tot alcohol en pepmiddelen. Zijn ontmoeting met countryzangeres June Carter betekent een ommekeer in zijn leven en carrière. Zij helpt hem er weer bovenop, ook commercieel gezien, want zijn hit Ring Of Fire uit 1963 helpt ze mee schrijven en als duo hebben ze in 1967, het jaar van hun trouwen, succes met de single Jackson. In 1969 doet The Man In Black danig van zich spreken: hij scoort een wereldhit met A Boy Named Sue, dat afkomstig is van het album At San Quentin, dat gehee in de San Quentin-gevangenis is opgenomen. Verder is hij te gast op Bob Dylans Nashville Skyline, om maar te zwijgen van het feit dat hij in de Verenigde Staten zijn eigen tv-show krijgt.
Tien jaar later piekt hij opnieuw met het uitstekende jubileum-album Silver. In 1980 wordt hij geëerd met een plaats in de Country Music Hall Of Fame. In 1986 laat zijn platenmaatschappij Cash na bijna dertig jaar plotseling vallen, hetgeen onder collega's de nodige verontwaardiging oproept. Na enkele jaren met zijn gezondheid te hebben gesukkeld, ondergaat Cash eind 1988 een open-hartoperatie waarvan hij voorspoedig hersteld. Met het album The Mystery Of Life maakt hij een verrassend stevige comeback, maar echt sensationeel is het feit dat hij in 1993 onder contract wordt genomen door platenbaas annex producer Rick Rubin. Het album American Recordings (1994) bevat enkel het peilloos diepe stemgeluid en het rudimentaire akoestische gitaarspel van Cash, die naast composities van eigen hand nummers van ondermeer Leonard Cohen, Nick Lowe en Glenn Danzig vertolkt.
Voor de opvolger van American Recordings kiezen Rubin en Cash wijselijk een andere aanpak door Tom Petty & The Heartbreakers als begeleidingsgroep in te schakelen, terwijl het geheel varieert van opzwepende rockabilly via louterende gospel tot ijzingwekkende ballades. Vervolgens speelt zijn zwakke gezondheid hem steeds meer parten, reden waarom hij almaar vaker en langer uit de running is. Op tournee waagt hij zich uit lijfsbehoud niet meer, maar wel vindt hij voldoende kracht voor het opnemen van het album American III (Solitary Man) uit 2000. Dankzij Rubin's inbreng gaat het opnieuw om een onwaarschijnlijke verzameling covers van ondermeer Nick Cave, Will Oldham, U2, Neil Diamond en Tom Petty, ditmaal aangevuld met nogal wat nummers van eigen hand. Het album is vooral aangrijpend doordat Cash op onverschrokken wijze de dood in de ogen durft te kijken. Met covers van The Beatles, Simon & Garfunkel, de Eagles en Roberta Flack is de repertoirekeuze voor American III (Solitary Man) nogal ongelukkig, al vertolkt hij daarnaast op voortreffelijke wijze Nine Inch Nails en Depeche Mode, terwijl de Hank Williams-klassieker I'm So Lonesome I Could Cry een droomduet is met Nick Cave.
Zijn grote liefde June Carter overlijdt op 15 Mei 2003. Johnny Cash volgt nog geen 6 maander later. The Man In Black is 71 jaar geworden. In 2006 verschijnt de film Walk The Line. Deze film vertelt het bewogen leven van Johnny Cash achter de zogenaamde glitter en glamour. De film is genoemd naar Cash' eerste grote hit. De film is geregisseerd door James Mangold. Joaquin Phoenix vervult de rol van Cash, terwijl Reese Witherspoon de rol van June Carter voor haar rekening neemt, waarvoor zij later een Oscar ontvangt.

dinsdag 10 september 2013

Beschouwing over Plato, Lennon en Obama – Deel 2: de invloed van muziek op politiek

“For never are the ways of music moved without the greatest political laws being moved.” (Vrij vertaald als: de gewoonten in de muziek zullen nooit veranderen zonder dat de grootste politieke wetten veranderen.) Het is een opmerking die wordt gemaakt in het boek De Republiek van Plato. Hij was een Grieks filosoof die meer dan 2000 jaar geleden leefde en vond dat muziek een enorme invloed heeft op het volk.  Ontwikkelingen binnen de muziek moesten door het bestuur van een stadsstaat worden geremd. Anders zouden er namelijk ook grote veranderingen in de politiek  komen die het ‘grotere geheel’ in gevaar zouden brengen.
Hoewel Plato met zijn opmerkingen over muziek waarschijnlijk niet doelde op de veranderingen die in deze beschouwing worden besproken, lijkt hij toch een bijzondere kern van waarheid te hebben verwoord. Overal op de wereld, blijkt muziek altijd een zeer grote groep mensen te hebben kunnen beïnvloeden. Dit bleek al in het eerste deel van deze beschouwing en is ook terug te zien in de manier waarop populaire muziek zijn weg vond via het internet.
Het begin van het internet
In Nederland speelde het internet rond de millenniumwisseling nog een marginale rol bij de verkiezingscampagnes. Mede doordat nog maar een kleine hoeveelheid mensen dagelijks actief aan het surfen waren, wist de politiek de kiezer niet via deze weg te vinden. Veelzeggend zijn de cijfers over de eerste internetversie van de StemWijzer. Deze werd in 1998 geraadpleegd door slechts 6.500 mensen. Binnen een decennium zou dit aantal drastisch veranderen: in 2006 gaf de StemWijzer namelijk aan 4.7 miljoen mensen een stemadvies voor de verkiezingen van de Tweede Kamer.
Snelst verkopende debuutalbum aller tijden
Begin 2006 wist een tot dan toe relatief onbekende Britse rockband in één week tijd een record aantal exemplaren te verkopen van hun debuutalbum. ’Arctic Monkeys’ is de naam van dit fenomeen. Juist in een tijd waar muziek vooral gratis gedownload werd, zorgden vier jongens van nog geen twintig jaar dat in een week bijna vierhonderdduizend Britten hun weg naar de cd-winkel wisten te vinden.
Een nieuw tijdperk binnen de muziekwereld is dan inmiddels al begonnen. Muziek wordt in toenemende mate verspreid via het internet, toentertijd nog via een website zoals MySpace, later vooral via YouTube en de software van Spotify. Op deze manier weten artiesten al voor de release van hun eerste album een publiek te bereiken, waardoor er al eerder sprake is van naamsbekendheid. De kosten om op dit digitale podium je kwaliteiten te laten horen zijn erg laag, waardoor iedereen het kan proberen. Het grote – vaak jonge – publiek bepaalt vervolgens wel of je bijzonder bent en meer aandacht verdient. Dit wordt bijvoorbeeld gedaan door linkjes te mailen naar vrienden of deze te plaatsen op Hyves en Facebook.
‘Obama 08’Een achterban kan in deze tijd dus zeer snel verzameld worden op het internet en vormt een basis waarop artiesten terug kunnen vallen. Het zijn de fans die de muzikanten helpen door linkjes naar nummers door te sturen en zij bezoeken vervolgens ook weer de concerten waardoor de artiest meer inkomsten genereert. Deze leider-volgerrelatie, ontstaan met behulp van het internet als doorgeefluik, valt goed te vergelijken met die van Obama en zijn kiezers.
Op 4 november 2008 won Barack Obama de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten. Wanneer je in minder dan honderd woorden zijn verkiezing wilt verklaren, moet in ieder geval het gigantische netwerk aan vrijwilligers en donateurs worden genoemd dat Obama heeft opgebouwd via het internet. Op allerlei verschillende manieren kon hij deze groep gebruiken of inzetten voor zijn campagne.
Mede hierdoor beschikte Obama over een fors campagnebudget van zeshonderd miljoen dollar, dat hij onder andere besteedde aan het verspreiden van spotjes die overal te zien waren. Ook kon Obama dankzij het internet een grote hoeveelheid mensen mobiliseren om voor hem de straat op te gaan en campagne te voeren.  Juist toen het overgrote deel van de Amerikaanse bevolking toegang tot het web had, kon het medium zich ontwikkelen tot een cruciaal machtsmiddel in de politieke verkiezingscampagne.
Snelle massacommunicatieNatuurlijk gaat het te ver om het gebruik van het internet door politici in verkiezingscampagnes volledig te verklaren aan de hand van wat er eerder in de muziekindustrie had plaatsgevonden. Toch was het diezelfde muziekindustrie die als eerste aantoonde dat je via dit medium een enorme – vaak jonge – groep mensen kon bereiken.
Er kan daarom gesteld worden dat de politiek relatief laat inzag wat precies de kracht van het internet is en hoe dit medium het best gebruikt kan worden. Het is niet voor niets dat veel politici ‘Obama 08’ zien als de nieuwe standaard voor een verkiezingscampagne, en bijvoorbeeld niet ‘Bush 04’. Pas vanaf het grote succes van deze eerstgenoemde campagne, maken veel meer politici op grote schaal gebruik van het internet in verkiezingscampagnes. Terwijl de muziekwereld eerder had gedemonstreerd hoe je via het internet  eenvoudig een grote groep mensen kon bereiken.

woensdag 4 september 2013

Bram Vermeulen

Bram Vermeulen groeide op in een ambtenarengezin in Den Haag. Als jongste van drie zoons genoot hij een zorgeloze jeugd. Vanaf 1959 werd hij door volleybaltrainer Kees van Zweden opgeleid tot profvolleyballer en op zijn zestiende verkozen tot spelverdeler van het Nederlands volleybalteam. In de jaren '70 wordt hij bekend als de creatieve helft van cabaretduo ‘Neerlands Hoop’. Hij schrijft en produceert daarna vele Nederlandstalige songs en ontvangt in 1995 de Annie M.G. Schmidt-prijs voor zijn lied Een doodgewone jongen.. In januari 2004 gaat Bram Vermeulen in het RVU-televisieprogramma In den Beginne... op zoek naar de werkelijke oorsprong van de mens en de zin van het bestaan.
Bram Vermeulen overleed op 4 september 2004.

zondag 1 september 2013

Jazz blues schema

Hieronder een mogelijk jazzblues schema. In principe is een jazz bluesschema een gewoon 12-maten blues schema (12 bar blues), uitgebreid met een aantal jazz tussen-akkkoordjes. Er zijn nogal wat verschillende varianten van. Ik vind onderstaande zelf fijn. Volgens mij is het een typpisch charlie parker stijl jazzblues schema. Het voorbeeld is in de toonsoort E blues, echter je kan hem natuurlijk gewoon naar C blues of A blues of wat je wilt transponeren.


|E7        |A7        |E7        |Bm7    E7   |

|A7        |Bb dim    |Emaj7 F#m7|Abm7  C#7   |

|F#m7      |B7        |E   C#7   |F#m7   B7   |