Ondertussen schrijft hij de muziek voor 80 Days, een theaterbewerking van Jules Vernes Reis Om De Wereld In 80 Dagen. Eind '91 stappen The Kinks over naar een nieuwe platenmaatschappij en verschijnt de EP Did Ya met enkele opnieuw opgenomen hits uit de jaren zestig. Deze oude songs zijn veel overtuigender dan Phobia, dat niettemin één van de betere Kinks-platen van de laatste jaren is. Van de nodige zelfspot getuigt Hatred (A Duet), waarin de gebroeders Davies hun moeizame onderlinge verhouding bezingen. In de zomer van '93 spelen The Kinks, inmiddels zonder Gibbons, in de Amsterdamse Beurs van Berlage. Zoals altijd moeten de bezoekers eerst door een door Dave geserveerde portie middelmatige hardrock heenbijten voordat er meegezongen mag worden met Ray's oude hits. Ondertussen ziet de jongste generatie Ray Davies als één van de peetvaders van de Britpop, zoals blijkt uit de tribute-plaat Shangri-La/A Tribute To The Kinks en het gezamenlijke optreden dat Ray Davies en Damon Albarn doen in het televisieprogramma The White Room. The Kinks spelen op de herwaardering in door To The Bone, waarop de band 'live' in de studio al haar oude hits speelt en die eerder op kleine schaal als enkele cd is verschenen, alsnog officieel als dubbelaar uit te brengen. Eind '94 verschijnt X-Ray, The Unauthorized Autobiography. Ray Davies reconstrueert hierin zijn levensverhaal in de vorm van een psychologische thriller, hetgeen meteen de paradox in de ondertitel verklaart. Het boek krijgt veel lof toegezwaaid, dit in tegenstelling tot Dave's clichématige Kink. Ray ondersteunt het boek met een reeks soloconcerten onder de noemer Storyteller. Hierbij vertelt hij zijn levensverhaal gelardeerd met wat oude Kinks-hits en nieuwe composities. Op 6 april '98 maakt hij hiermee veel indruk in een uitverkocht Vredenburg in Utrecht. Later dat jaar verschijnt The Storyteller, een live-verslag van de concerttour, en de verhalenbundel Waterloo Sunset. Op 30 mei treedt hij op tijdens een benefietavond voor Kosovo, samen met Paul Weller, The Stereophonics en Noel Gallagher.
zondag 22 september 2013
The Kinks (deel 4; slot)
Ondertussen schrijft hij de muziek voor 80 Days, een theaterbewerking van Jules Vernes Reis Om De Wereld In 80 Dagen. Eind '91 stappen The Kinks over naar een nieuwe platenmaatschappij en verschijnt de EP Did Ya met enkele opnieuw opgenomen hits uit de jaren zestig. Deze oude songs zijn veel overtuigender dan Phobia, dat niettemin één van de betere Kinks-platen van de laatste jaren is. Van de nodige zelfspot getuigt Hatred (A Duet), waarin de gebroeders Davies hun moeizame onderlinge verhouding bezingen. In de zomer van '93 spelen The Kinks, inmiddels zonder Gibbons, in de Amsterdamse Beurs van Berlage. Zoals altijd moeten de bezoekers eerst door een door Dave geserveerde portie middelmatige hardrock heenbijten voordat er meegezongen mag worden met Ray's oude hits. Ondertussen ziet de jongste generatie Ray Davies als één van de peetvaders van de Britpop, zoals blijkt uit de tribute-plaat Shangri-La/A Tribute To The Kinks en het gezamenlijke optreden dat Ray Davies en Damon Albarn doen in het televisieprogramma The White Room. The Kinks spelen op de herwaardering in door To The Bone, waarop de band 'live' in de studio al haar oude hits speelt en die eerder op kleine schaal als enkele cd is verschenen, alsnog officieel als dubbelaar uit te brengen. Eind '94 verschijnt X-Ray, The Unauthorized Autobiography. Ray Davies reconstrueert hierin zijn levensverhaal in de vorm van een psychologische thriller, hetgeen meteen de paradox in de ondertitel verklaart. Het boek krijgt veel lof toegezwaaid, dit in tegenstelling tot Dave's clichématige Kink. Ray ondersteunt het boek met een reeks soloconcerten onder de noemer Storyteller. Hierbij vertelt hij zijn levensverhaal gelardeerd met wat oude Kinks-hits en nieuwe composities. Op 6 april '98 maakt hij hiermee veel indruk in een uitverkocht Vredenburg in Utrecht. Later dat jaar verschijnt The Storyteller, een live-verslag van de concerttour, en de verhalenbundel Waterloo Sunset. Op 30 mei treedt hij op tijdens een benefietavond voor Kosovo, samen met Paul Weller, The Stereophonics en Noel Gallagher.
