Georgia on my mind

Met een handicap moeten leren leven en toch een wereldster worden. Ray Charles was een vechter en een doorzetter en dat zou hij zijn leven lang blijven. De 23ste september 1930 geboren in Albany, Georgia en opgegroeid in Greenville in Florida. Toen hij vier was, verdronk zijn oudere broer George vlak voor zijn ogen. Die ogen zouden hem iets later parten gaan spelen. Op zijn vijfde begon hij slecht te zien. Zijn ouders waren te arm om hem door een specialist te laten behandelen. Op zijn zevende was hij volledig blind. Maar hij zou nooit de woorden vergeten die zijn moeder toen tegen hem zei:” You’re blind, not stupid. You lost your sight, not your mind!”. Drie jaar later sterft zijn vader. Zijn moeder stuurt hem naar de St. Augustin’s School for The Deaf and Blind in Orlando. Op zijn vijftiende verliest hij zijn moeder. Op school leert hij klassieke muziek, maar zijn hart heeft hij dan al verpand aan de boogie woogie. Hij sluit zich in Jacksonville, Florida aan bij het groepje The Honeydippers. Met 600 dollar op zak verhuist hij een tijd later naar Seatle. Daar komt hij aan de kost door op te treden in The Rockin’ Chair Club. Hij zingt liedjes in de stijl van Charles Brown en Nat King Cole. Hij slaagt er in een platencontract te versieren bij het Swingtime Label in Los Angeles. Hij brengt als eerste single Confession blues op de markt. Hij stopt al zijn geld in die plaatopname gestoken.

Echt succes scoort Ray pas wanneer hij een platendeal afsluit bij Atlantic Records. Songs als Swanee River en Rockhouse bezorgen hem de nodige bekendheid. Pas wanneer hij in 1959 What’d I say opneemt, komt hij echt in aanraking met de hitlijsten. Het wordt zijn eerste top tien hit. Zijn eerste nummer één scoort hij een jaar later met Georgia on my mind. Dat liedje was in 1930 gecomponeerd door Hoagy Carmichael die aan Stuart Gorrell vroeg er een tekst bij te schrijven. Met de zus van Hoagy, Georgia, in zijn achterhoofd schreef hij Georgia on my mind. Al laat de tekst genoeg vrijheid over om te suggereren dat het liedje werd opgedragen aan de Amerikaanse staat Georgia. De song is intussen ook uitgeroepen tot het officiële lied van Georgia. De 15de september 1930 nam Hoagy Carmichael met zijn orkest de eerste versie op met Bix Beiderbecke op cornet en de stem van hemzelf als zanger. Een jaar later stond er al een eerste hitversie op plaat gezongen door Frankie Trumbauer. Datzelfde jaar scoort Paul Whiteman er met zijn orkest een hit mee.

In 1960 zat Ray Charles in de opnamestudio om daar songs op te nemen voor zijn elpee The genius hits the road. The genius was intussen de bijnaam van Ray Charles geworden. Sid Feller wordt ingehuurd als producer, Ralph Burns neemt de arrangementen voor zijn rekening. Twee dagen worden er uitgetrokken om in te blikken, de 25ste en de 29ste maart 1960 in New York. Charles was intussen overgestapt van het Atlantic naar het ABC – Paramount Label. Hij laat zich omringen door een aantal uitstekende muzikanten zoals Edgar Willis op bass, Milt Turner op drums, David Newman op tenorsaxofoon, Leroy Cooper op baritonsaxofoon en John Hunt op trompet. Ray heeft een rist songs geselecteerd die hij absoluut wil opnemen: Basin street blues, Moon over Miami, Carry me back to Old Virginny, Deep in the heart of Texas en Chattanooga choo choo. Het wordt een soort concept album met als thema bekende locaties in de Verenigde Staten. Zijn chauffeur Tommy Brown wijst hem op de evergreen Georgia on my mind. Ray vraagt aan de arrangeur van dienst Ralph Burns, ooit nog pianist bij Woody Herman, het nummer te bewerken. Door de bank had Charles 10 tot 12 takes nodig om een song definitief op tape te krijgen, maar Georgia on my mind gaat een stuk sneller. Na vier opnamen is de klus geklaard.

September 1960 wordt de elpee The Genius hits the Road gelanceerd gelijktijdig met de single Georgia on my mind gereleaset. Op dat moment staat Brenda Lee op één in de Amerikaanse top honderd met I want to be wanted. Gelukkig voor Ray houdt La Lee het daar na één week al voor bekeken zodat hij op één kan gaan paraderen, al zal hij daar na één week moeten opstappen, want Maurice Williams and The Zodiacs komen oprukken met hun nummer één Stay. In ons land is Charles nog niet zo bekend. Hij moet nog even wachten. Pas twee jaar later zal hij in België goud scoren met I can’t stop loving you. Ook in Nederland wekt Georgia on my mind geen reacties los en begint Charles pas bekend te geraken met zijn volgende single Hit the road Jack. In Engeland geraakt Georgia on my mind een beetje stuntelig tot op de 24ste plaats van de Britse top veertig. Ook hier moet Charles nog even wachten op het grote succes. Pas met singles als Hit the road Jack en I can’t stop loving you wordt hij in Europa een grote meneer.

In Billboard’s Hot One Hundred zal Charles nadien nog twee keer op de eerste plaats staan: in 1961 met Hit the Road Jack en in 1962 met I can’t stop loving you. In 1986 krijgt hij een verdiende plaats in The Rock and Roll Hall of Fame. In 2002 scoort hij zijn laatste hit met Mother.
Ray Charles overlijdt de 10de juni 2004 in Beverly Hills. Hij werd 74.