In de periode 1976 – 1977 verscheen het ene na het andere popalbum, die later klassiekers bleken te zijn, naast het feit dat er ook nog eens ontzettend veel van werden verkocht. Vaak liep de verkoop in de miljoenen. Zomaar een greep van albums die toen allemaal bijna tegelijkertijd werden uitgebracht: Eagles’ Hotel California, Fleetwood Mac’s Rumours, David Bowie’s Station To Station, Steve Miller’s Fly Like An Eagle, Stevie Wonder’s Songs In The Key Of Life, Queen’s A Day At The Races, Steely Dan’s The Royal Scam en Aja, Al Stewart’s Year Of The Cat om maar eens een paar titels te noemen. En natuurlijk Frampton Comes Alive.
De Britse gitarist, die al sinds de jaren ’60 actief was in onder andere The Herd en Humble Pie had na deze avonturen als solo-artiest in de eerste helft van de 70’s vier studioalbums uitgebracht, die helaas commercieel niet erg succesvol waren. Maar opeens was daar dat dubbele live-album en de single Show Me The Way, die alle hitlijsten bestormde en kreeg de verkoop van Frampton Comes Alive daardoor een enorme boost. De tot Yank genaturaliseerde Brit was opeens dé lieveling van iedereen en liep ‘ie in bijna no time binnen vanwege die ontzettende verkoopcijfers van dat op vinyl vastgelegde concert uit 1975 in Winterland, San Francisco . Ook met de volgende single Baby, I Love Your Way was het scoren geblazen en bleef de Popfoto en Muziek Express aandacht besteden aan die langharige tekkel die menig pubervrouw liet wiebelen op alles waar ze op zaten.
Karakteristiek was Frampton’s jappiotube, waarmee hij door zijn stem aangedreven geluidseffecten kon voortbrengen via een op zijn gitaar aangesloten luidspreker en een bijbehorende soort tuinslang. Dit geluid werd Frampton’s handelsmerk, dat hij uitgebreid uitventte en demonstreerde in het 14 minuten lang durende en eveneens op single uitgebrachte Do You Feel Like We Do. En slim als Frampton was, buitte hij dat getalkbox niet uit en voorkwam hij daarmee dat die tuinslang een irritante gimmick werd. Maar op Frampton Comes Alive werd dat geluid geïntroduceerd en was het een belangrijk en effectief bestanddeel in zijn sound.
Frampton Comes Alive is met een verkoop van 17 miljoen stuks één van de best verkochte live-albums aller tijden. Aantallen die tegenwoordig ondenkbaar zijn, maar in de 70’s schering en inslag waren.
