Het wordt de "cirkel" genoemd omdat het op circulaire wijze is gerangschikt, en "vijfde toon" omdat het de relaties tussen elke noot en de vijfde noot (7 halve tonen of half-tonen) hoger in toonhoogte weergeeft.
Beginnend met de noot C en verdergaand met de klok mee, is elke noot vijf tonen hoger dan de vorige. Bijvoorbeeld, als u met de klok mee van C naar G gaat, zult u D, A, E, B tegenkomen, enzovoort.
Als u dit patroon blijft volgen, komt u uiteindelijk terug bij C.
De Kwintencirkel wordt in de muziektheorie gebruikt om sleuteltekens en de relaties tussen hen te begrijpen.
Elke noot in de cirkel kan een toniek (of grondtoon) zijn van zijn eigen sleutel, en het aantal kruizen of mollen in het sleutelteken neemt toe als u met de klok mee om de cirkel beweegt.
Bijvoorbeeld, C Major heeft geen kruisen of mollen, G Major heeft één kruis, D Major heeft twee kruisen, enzovoort. In tegengestelde richting, door tegen de klok in te bewegen, neemt het aantal mollen in het sleutelteken toe.
Naast sleuteltekens kan de Kwintencirkel ook worden gebruikt om de relaties tussen akkoordverloop te bepalen en bij het overdragen van muziek van de ene sleutel naar de andere.
Het is een nuttig hulpmiddel voor muzikanten en componisten om de relaties tussen noten en sleutels te begrijpen en kan helpen bij de creatie en analyse van muziek.
