Harry “Cuby” Muskee is geboren in Assen op 10 juni 1941.
Hij was de zanger die samen met Eelco Gelling de bluesband Cuby and the Blizzards opgerichte.
De band werd bekend met nummers als Appleknockers Flophouse, Another Day, Another Road en Window of my Eyes.
Muskee brak begin jaren zestig door met de Blizzards met het eerste album van de band Desolation, dit album kwam uit in 1966.
Bij zijn moeder openbaarde zich vlak na zijn geboorte de toen nog onbekende ziekte multiple sclerose.
Door de ziekte van zijn moeder gingen ze samen bij de moeder van zijn vader wonen, die de opvoeding op zich nam, ze woonden in een Assense arbeiderswijk.
De karige en sombere naoorlogse jaren vijftig braken aan, maar onder de jeugd en ook bij Harry Muskee broeide iets.
Als tiener luisterde Harry naar Radio Luxemburg en de Voice of America, daar hoorde hij de muziek die bij zijn broeierige hart paste.
Het zou de richting bepalen van de Drentse jongen die blijkbaar voor de blues muziek geboren was. Na de beluisteren van de lp Live at Newport van John Lee Hooker wist hij zeker welke kant zijn muzikale richting op moest en deze zou op het repertoire komen van de band waarmee Harry Muskee legendarisch werd.
Als jonge corrector bij de Drentsche en Asser Courant leerde hij een leerling fotograaf kennen die goed gitaar kon spelen, namelijk Eelco Gelling.
Ook al speelde ze in de Rocking Strings het werk van de Shadows, Elvis Presley en de Rolling Stones na het beviel Muskee niet, hij wilde eigen Drentse blues gaan maken.
Bij Gelling stroomde die stijl zo uit de vingers, nu hadden ze nog een opvallende naam nodig.
Voor zichzelf verengelste Harry de naam van de hond van de buurvrouw Koebie en in het Engelse woordenboek prikten ze de benaming voor een hevige winterstorm met felle kou.
In 1966 verscheen Desolation, de band prijkte op de hoes, net als de Rolling Stones op hun lp Out of Our Heads.
De afkorting van de groepsnaam kwam in grote kalkletters op muren te staan: C + B en ze werden in korte tijd zeer populair, zo erg zelfs, dat ze in het voorjaar van 1966 werden uitgenodigd voor het huwelijk van prinses Beatrix en Claus von Amsberg, ze weigerde de Koninklijke uitnodiging af.
De band beleefde in november 1967 zijn eerste ernstige crisis nadat Herman Brood, die op dat moment ook in de band mee speelde, in Den Haag was gearresteerd wegens het bezit van een kleine hoeveelheid marihuana. Het voorval had grote gevolgen. Zo melde de media dat de groep uit elkaar ging, maar in plaats daarvan kwam er een wisseling in de bezetting. Door het aanhoudend drugsgebruik werd Brood definitief uit de band gezet en vervangen door Helmigt van der Vegt.
Bij de uitreiking van de Edison voor het album Desolation in maart 1968 noemde presentator Wim Sonneveld de band ‘Kuipje en de Sneeuwstormen.’
Cuby + Blizzards deden veel optredens en toerden intensief en uitputtend in binnen en buitenland, tot diep in het toenmalige Oostblok.
De onderlinge spanning kon hoog oplopen, omdat financiën chaotische waren maar ook de extremen humeurigheid van de zanger, zo raakte de fut uit de band en de “Zwolse” leden stapten uit de band en in 1972 was het gedaan met de band.
Joost den Draaijer zette met de leden Red, White & Blue op, maar dat werd geen succes, dus de naam werd weer gewijzigd in Cuby + Blizzards.
Nadat Herman Brood zich weer bij de groep had aangesloten, kreeg deze weer wat roem, maar dat was van korte duur, na een korte tijd verlieten Brood en anderen de groep.
Na het vertrek in 1977 van Eelco Gelling naar Golden Earring ging Harry Muskee verder onder de namen Harry Muskee Band, met deze groep maakte hij de plaat waar hij altijd trots op is gebleven: The Legend, met teksten van Jules Deelder, The Zoo en For Real.
De missie ging door, door het spelen van handgemaakte muziek, dat was altijd in de schaduw van Cuby, de legende zelf.
Eind jaren tachtig ontmoette hij er de twintig jaar jongere Douwina Oosterhof. Ze kende Harry niet uit de grote tijd van Cuby + Blizzards ze had omgang met hem om hoe hij was, niet om zijn status als bluesmuzikant.
Ze heeft hem nooit op een voetstuk geplaatst, Douwina woonde in Rolde en in 1991 trok Harry bij haar in en ze wonen tot nu toe samen.
Er kwam ook een nieuwe groep, simpelweg Muskee geheten.
Begin jaren negentig werd de oude bandnaam weer opgepakt en sindsdien maken oudgedienden Herman Deinum, Helmig van der Vegt en Hans Lafaille weer deel uit van Cuby + Blizzards, terwijl Erwin Java vaste gitarist was.
In de jaren negentig ondernam hij samen met programmamaker Albert Haar een paar lange expedities naar het land waar de oorsprong van de blues ligt namelijk Amerika.
Hij had inmiddels veel over de blues gelezen, nu maakten ze lange tochten langs de wortels van de blues.
Vooral Mississippi maakte indruk, ze bezochten daar de Stovall Plantation waar Muddy Waters was opgegroeid. Thuis in Rolde groeide de stapel boeken over de blues gestaag.
Muskee leerde inzien dat de kracht van de blues steekt in de werking van tegenpolen die elkaar versterken, zoals het verdriet tegenover de vreugde.
Het is muziek die troost en kracht geeft, helaas was het grote publiek er al lang niet meer in geïnteresseerd, wat wel bleef was de belangstelling voor de legende.
In 1995 kreeg de oude vriend Johan Derksen het idee om Cuby + Blizzards weer nieuw leven in te blazen, hij wilde de groep herintroduceren als een merk, dat was ook met veel succes bij de Rolling Stones gelukt met hun opeenvolgende Greatest Hits Tours.
Dat moest ook kunnen met de Blizzards, zij het bescheidener en niet in stadions, maar in de Nederlandse schouwburgen.
Cuby kwam terug met Helmig van der Vegt op toetsen, Herman Deinum op bas, Hans La Faille achter de drums en Erwin Java als de beste opvolger van Eelco Gelling.
In deze samenstelling de samenwerking hield het vijftien jaar vol, ze speelden betere blues dan ooit.
Muskee kreeg op 29 april 2003 tot zijn eigen grote verbazing zijn Ridderorde, dankzij het succes van de lobby van de Stichting tot het Behoud van het Cultureel Erfgoed Harry Muskee.
Hij weigerde het lintje niet, noemde het ook een erkenning voor de blues en hij hoopte dat de koningin ook wel eens naar deze minderhedenmuziek luisterde.
In november 2003 verscheen de biografie over Muskee en de Blizzards, De Missie.
In 2004 maakten Cuby + Blizzards een theatertournee met een ode aan blueszanger John Lee Hooker.
In 2006 verscheen een box met dvd, cd, documentaire fotoboek over de bluesband, samengesteld door Jan Douwe Kroeske.
De biografie van Harry Muskee door schrijver Jeroen Wielaert werd dat jaar uitgeroepen tot beste popboek van Nederland en Vlaanderen.
In 2007 ontvingen zanger en groep de Gouden Harp voor het hele oeuvre en juist ter gelegenheid van Muskee’s zeventigste verjaardag werd begin juni het Cuby + Blizzards Museum geopend in Grolloo. Op 11 juni sloot Cuby + Blizzards het eerste Groeten uit Grolloo-festival af, het was het laatste optreden van de roemruchte groep.
Muskee had al besloten om te stoppen met toeren. Daarna werd hij getroffen door kanker.
Op 26 september 2011 overlijdt Harry Muskee na een lang ziekbed.
