Hawkwind brak door na haar fameuze optreden buiten de hekken van het festival van Wight in 1970. De groep viel vooral op door haar lange geïmproviseerde solo's en de regelmatige inname van drugs door de bandleden.
De muziek bestaat uit een mengsel van harde rock gecombineerd met sciencefictionachtige klanken welke worden geproduceerd door een effectenmachine genaamd "audio generator". De teksten worden bepaald door zwaar drugsgebruik en comics. Hun liveshows worden opgeluisterd door naaktdanseres Stacia.
Stacia Blake (op 26 december 1952 geboren in Ierland) was de exotische danseres van de groep. Ze beeldde Hawkwinds space rock uit door als een derwisj-op-paddestoelen over het toneel te kronkelen, aanvankelijk in kleurrijke fantasie outfits, later naakt of in body-painting. Stacia's aanwezigheid was een fenomenaal marketing instrument. Hordes bronstige jongeren dromden rond het podium als Stacia haar fenomenale boezem losschudde.
De optredens waren happenings, waar visuele elementen een grote rol opeisten.
Het meest bekend werd Hawkwind door het nummer "Silver machine", dat op single werd uitgebracht en redelijk goed verkocht.
De groep kende vele personeelswijzigingen en de enige constante factor in Hawkwind bleef Dave Brock. Rond 1973 bereikte de groep haar muzikale hoogtepunt met het album "Space ritual". De zanger, dichter en schrijver Robert Calvert drukte in deze periode zijn stempel op de groep.
In 1975 verliet bassist Ian "Lemmy" Willis Hawkwind. Later richtte Willis Motörhead op, genoemd naar een door hem geschreven nummer van Hawkwind.
