Halverwege de jaren zestig ontwikkelt zich, in navolging van Engeland, in Nederland een bluesbeweging. De eerste publiciteit krijgen de uit jazzkringen afkomstige Gay Pohl en Victoria Varekamp., die samen met Leo Unger en Antoine Gerson Lohman in ’65 het Loosdrechts Jazzconcours winnen. Eerder, in ’62, wint boogie woogie-pianist Rob Hoeke hetzelfde festival. Via Loosdrecht komen daarna meer namen van Nederlandse bluesinterpretatoren naar voren; in ’67 de (akoestische) Endatteme Jug Band, in ’68 de Oscar Benton Blues Band en in ’70 John The Relevator.
Deze robuuste Haarlemse blueszanger/gitarist met ronkend stemgeluid heeft een goede neus voor muzikanten die zijn Oscar Benton Blues Band bemannen. Speelt tussendoor met o.a. Blue Eyed Bluesband en Bentons Boobytraap en scoort in ’81 een wereldhit met de dan al acht jaar oude solosingle Bensonhurst Blues.
Soundtrack uit "Pour la Peau d´un Flic" met Alain Delon in 1982.
Voor het eerste deel ("Rob Hoeke") klik op
deel 1
