The Rolling Stones: de grootste rock & roll-band ter wereld met een lange geschiedenis.
December '74 verlaat Mick Taylor de groep. Samen met Jack Bruce vormt hij een groep, die slechts kort bestaat. Na vele audities wordt Ron Wood, afkomstig van The Faces, als Taylors vervanger aangewezen. Door het vertrek van Taylor spelen op Black And Blue, opgenomen in de periode van december '74 tot april '75, afwisselend de gitaristen Harvey Mandel, Wayne Perkins (beide aanvankelijke gegadigden) en Ron Wood mee. De plaat wordt pas in april '76 uitgegeven. Hetzelfde jaar vinden tot in de finesses georganiseerde tournees door de Verenigde Staten en Europa plaats, waarbij 'zesde Stone' Ian Stewart (piano), Billy Preston (orgel) en Ollie Brown (percussie) tot de vaste begeleiders behoren. Nederland ziet de Stones tweemaal optreden in het tjokvolle stadion van Fc Den Haag.
Diverse concerten tijdens deze tournee worden op band vastgelegd, hetgeen in september '77 resulteert in de derde officiële live-LP van de Stones, ditmaal een dubbele: Love You Live. Hetzelfde jaar komen Jagger en Richards regelmatig in het nieuws wegens echtscheidingen, vrijages met presidentsvrouwen en - alsof het weer '66 is - arrestaties wegens drugsbezit.
Nadat Wea zeven jaar de distributie van het Rolling Stones Records-label heeft verzorgd, wordt er een distributie-deal gesloten met Emi, welke Some Girls wegens vertraging om de omstreden hoes later dan gepland uitbrengt. Het blijkt de beste Stones-LP sinds ‘‘Exile On Main St.''. Al lopen de heren aardig richting veertig, toch telt de plaat enkele ouderwets smerige rock & roll-nummers. Miss You wordt een gigantische hit, Respectable (dat is zo'n vuige rocker) haalt een aanzienlijk bescheidener notering. Het is een bijzonder vruchtbare periode voor de groep, want de sessie levert ook materiaal op voor Emotional Rescue en Tattoo You. Richards en Wood doen met enkele muzikale kornuiten (onder wie Ollie Brown en Ian MacLagan) een Amerikaanse toer als de New Barbarians, maar een plaat onder die groepsnaam wordt wegens contractuele moeilijkheden tegengehouden en verschijnt als 'soloplaat' van MacLagan. Jagger werpt zich op als beschermheer van Peter Tosh en zingt mee op diens doorbraakhit Don't Look Back. Charlie Watts speelt in zijn vrije tijd in de veteranenformatie Rocket 88. Bill Wyman verzorgt de soundtrack van de in de zomer van '81 in roulatie gaande rolprent Green Ice en scoort in datzelfde jaar een hit met de novelty-song (Si Si) Je Suis Un Rock Star, die ook zijn derde solo-album Green Ice in het succes meesleept.
Emotional Rescue kan aanzienlijk minder overtuigen dan zijn voorganger. Wel staan er wederom twee hits op: het jachtige She's So Cold en het titelnummer, dat evenals Miss You van twee jaar daarvoor onmiskenbare disco-invloeden (hoge falset-stemmen) kent en de plaat toch in gigantische aantallen over de toonbank helpt. Van trendsetters zijn de Stones langzaam trendvolgers geworden die zonder zich werkelijk in te hoeven spannen immens populair blijven.
