Jerry Leiber heeft het zijn leven lang onthouden, hoe hij in 1956 op de pier in New York op zijn collega Mike Stoller stond te wachten. Hij vernam daar dat de ‘Andrea Doria’, het schip waarmee Stoller reisde, in aanvaring was gekomen met ‘The Stockholm’, een Zweeds schip en dat er 44 passagiers waren verdronken. Een Amerikaanse fregat had de overlevenden opgepikt en naar de haven in New York gebracht. Er heerste bij hun weerzien een enorme blijdschap, niet alleen omdat Mike het overleefd had, maar omdat ze een dikke hit te pakken hadden. Elvis Presley had namelijk een top tien hit gescoord met Hound Dog, een song die eerder al was opgepikt en ingeblikt door Big Mama Thornton.
Leiber en Stoller schreven Hound Dog in 1952 in Los Angeles. Het nummer was in handen gekomen van orkestleider Johnny Otis die in zijn achtertuin een semi-professionele studio had waar hij Jerry en Mike uitnodigde om te komen luisteren naar een opname die hij had gemaakt met blueszangeres Willie Mae ‘Big Mama’ Thornton. Willie Mae was in Montgomery, Alabama geboren en naar Texas verhuisd. Otis was naar Los Angeles afgezakt in de hoop dat Leiber en Stoller, beiden negentien, hem van wat geschikt materiaal konden voorzien. Ze hadden al iets geschreven voor Little Esther Philips, maar Big Mama was toch van een ander niveau en omvang, letterlijk nog te verstaan ook. Ze woog 200 pond en had littekens op haar gezicht. Ze wilden voor haar dan ook een liedje schrijven dat even bruut en ruw klonk als zij eruitzag. Leiber en Stoller stappen na die afspraak met Otis in hun wagen, rijden samen naar Mike’s huis in de buurt waar Mike achter zijn buffetpiano plaatsneemten en Jerry snel wat woorden bij mekaar zingt en schreeuwt, want het moest bluesy klinken:
“You ain’t nothing but a hound dog, quit snooping round my door, you can wag your tail, but ain’t gonna feed no more“.
10 minuten later stappen ze opnieuw in hun auto richting Otis. Die fronste een beetje de wenkbrauwen, want Hound Dog was in die tijd slang voor motherfucker. Toen de dag was aangebroken om het nummer met Big Mama in te blikken, liet de drummer van dienst het afweten. Otis nam dan maar de drumpartij voor zijn rekening terwijl Leiber en Stoller de opname in goede banen probeerden te leiden. En Big Mama had er zin in. Ze smeet heel haar hebben en houden, stem en lijf dus, in de ring: ” you told me you was high class, but I can see through that, and daddy I know you ain’t no cool cat”.
De eerste take was enorm, weten Leiber en Stoller zich jaren later nog te herinneren, de tweede was nog beter. Big Mama Thornton scoorde met haar versie van Hound Dog een grote hit in de r&b charts. Zoals dat toen in was, werd haar hit snel gecoverd ondermeer door Little Esther Philips en Bob Wills and The Texas Playboys, de versie die Elvis hoorde en waarmee hij graag meezong. Hound Dog werd ook van antwoord gediend door Rufus Thomas die als antwoordplaat op de proppen kwam met Bear Cat, één van Presley’s lievelingsplaatjes in 1953. Deze versie zou trouwens de allereerste echte hit zijn die het Sun Label in huis haalde. Bear cat werd geschreven door de baas van Sun records, Sam Phililips die nog van plmagiaat werd beschuldigd, maar dat werd nadien geregeld.
Een nare bijklank was dat Johnny Otis zijn naam onder Hound Dog had gezet en niet die van Leiber and Stoller omdat beide jongens nog maar 19 waren, in die tijd nog niet meerderjarig. Hun ouders hadden hun handtekening onder het contract moeten zetten. Het duurde jaren en een bikkelharde rechtszaak vooraleer Leiber en Stoller de rechtmatige eigenaars van Hound Dog werden.
In 1955 namen Freddy Bell and The Bell Boys het nummer op in hun repertoire en op plaat, Teen Records. In de lente van 1956 zongen ze het tijdens een live optreden van hen in Las Vegas, waar Elvis ook present was. Het is hier dat Presley het nummer oppikte en besloot het ook op te nemen. Presley zelf trad eind april op in The New Frontier Hotel. De 5de juni 1956 zong Presley Hound Dog live tijdens zijn tweede optreden in The Milton Berle Show en de 1ste juli in The Steve Allen Show. Presley droeg toen een smoking en zong Hound Dog terwijl hij recht in de ogen van Sherlock keek, een rasechte basset hound, een laagpotige jachthond van Engels-Franse afkomst. De 2de juli 1956 trok Elvis naar de RCA studio’s in New York City om Hound Dog op te nemen. Het is het eerste nummer waarbij Presley de steun krijgt van The Jordanaires als backingvocalisten. 31 takes waren er nodig alvorens er in alle tevredenheid werd beslist het nummer op single uit te brengen. Plaats twee was de hoogste notering in de Amerikaanse charts voor Presley. Eerst weerhielden The Platters met hun My way Presley van de eerste plaats en nadien The King zichzelf toen hij Hound Dog voorbijstak met zijn volgende single Don’t be cruel. Ook in Engeland hield Hound Dog stil op de tweede plaats in de Britse top veertig. Tot op de dag van vandaag werden er bijna tien miljoen exemplaren van Presley’s Hound Dog verkocht. In België moest Presley zich in onze top dertig tevreden stellen met een veertiende plaats.
Vreemd genoeg waren Leiber en Stoller niet kapot van de versie van Presley. Hij had er een folk-rock versie van gemaakt, heel anders dan de r&b aanpak van Mama Thornton. Het duurde jaren vooraleer Leiber en Stoller zich met de opname van Presley konden verzoenen. Die versie is nerveuzer en meer up tempo dan die van Big Mama en dat maakt Presley nu net zo rock and roll.
Er werden jaren nadien toch nog voortreffelijke covers afgeleverd ondermeer in 1989 door Link Wray op zijn album The Original Rumble en in 1992 door Jeff Beck voor de soundtrack van de film Honeymoon in Vegas. Toen James Last er zich in 1978 aan waagde, fronsten we toch even de wenkbrauwen, hoe graag we de man ook lusten.
Toen Leiber en Stoller jaren geleden op Broadway hun show Smokey Joe’s Café op de bühen brachten, werd de musical afgesloten met Hound Dog in de versie van zangeres B.T. Thomas die akelig dicht in de buurt van Big Mama Thornton kwam en kijk, Jerry en Mike waren méér dan tevreden.
Leiber en Stoller schreven Hound Dog in 1952 in Los Angeles. Het nummer was in handen gekomen van orkestleider Johnny Otis die in zijn achtertuin een semi-professionele studio had waar hij Jerry en Mike uitnodigde om te komen luisteren naar een opname die hij had gemaakt met blueszangeres Willie Mae ‘Big Mama’ Thornton. Willie Mae was in Montgomery, Alabama geboren en naar Texas verhuisd. Otis was naar Los Angeles afgezakt in de hoop dat Leiber en Stoller, beiden negentien, hem van wat geschikt materiaal konden voorzien. Ze hadden al iets geschreven voor Little Esther Philips, maar Big Mama was toch van een ander niveau en omvang, letterlijk nog te verstaan ook. Ze woog 200 pond en had littekens op haar gezicht. Ze wilden voor haar dan ook een liedje schrijven dat even bruut en ruw klonk als zij eruitzag. Leiber en Stoller stappen na die afspraak met Otis in hun wagen, rijden samen naar Mike’s huis in de buurt waar Mike achter zijn buffetpiano plaatsneemten en Jerry snel wat woorden bij mekaar zingt en schreeuwt, want het moest bluesy klinken:
“You ain’t nothing but a hound dog, quit snooping round my door, you can wag your tail, but ain’t gonna feed no more“.
10 minuten later stappen ze opnieuw in hun auto richting Otis. Die fronste een beetje de wenkbrauwen, want Hound Dog was in die tijd slang voor motherfucker. Toen de dag was aangebroken om het nummer met Big Mama in te blikken, liet de drummer van dienst het afweten. Otis nam dan maar de drumpartij voor zijn rekening terwijl Leiber en Stoller de opname in goede banen probeerden te leiden. En Big Mama had er zin in. Ze smeet heel haar hebben en houden, stem en lijf dus, in de ring: ” you told me you was high class, but I can see through that, and daddy I know you ain’t no cool cat”.
De eerste take was enorm, weten Leiber en Stoller zich jaren later nog te herinneren, de tweede was nog beter. Big Mama Thornton scoorde met haar versie van Hound Dog een grote hit in de r&b charts. Zoals dat toen in was, werd haar hit snel gecoverd ondermeer door Little Esther Philips en Bob Wills and The Texas Playboys, de versie die Elvis hoorde en waarmee hij graag meezong. Hound Dog werd ook van antwoord gediend door Rufus Thomas die als antwoordplaat op de proppen kwam met Bear Cat, één van Presley’s lievelingsplaatjes in 1953. Deze versie zou trouwens de allereerste echte hit zijn die het Sun Label in huis haalde. Bear cat werd geschreven door de baas van Sun records, Sam Phililips die nog van plmagiaat werd beschuldigd, maar dat werd nadien geregeld.
In 1955 namen Freddy Bell and The Bell Boys het nummer op in hun repertoire en op plaat, Teen Records. In de lente van 1956 zongen ze het tijdens een live optreden van hen in Las Vegas, waar Elvis ook present was. Het is hier dat Presley het nummer oppikte en besloot het ook op te nemen. Presley zelf trad eind april op in The New Frontier Hotel. De 5de juni 1956 zong Presley Hound Dog live tijdens zijn tweede optreden in The Milton Berle Show en de 1ste juli in The Steve Allen Show. Presley droeg toen een smoking en zong Hound Dog terwijl hij recht in de ogen van Sherlock keek, een rasechte basset hound, een laagpotige jachthond van Engels-Franse afkomst. De 2de juli 1956 trok Elvis naar de RCA studio’s in New York City om Hound Dog op te nemen. Het is het eerste nummer waarbij Presley de steun krijgt van The Jordanaires als backingvocalisten. 31 takes waren er nodig alvorens er in alle tevredenheid werd beslist het nummer op single uit te brengen. Plaats twee was de hoogste notering in de Amerikaanse charts voor Presley. Eerst weerhielden The Platters met hun My way Presley van de eerste plaats en nadien The King zichzelf toen hij Hound Dog voorbijstak met zijn volgende single Don’t be cruel. Ook in Engeland hield Hound Dog stil op de tweede plaats in de Britse top veertig. Tot op de dag van vandaag werden er bijna tien miljoen exemplaren van Presley’s Hound Dog verkocht. In België moest Presley zich in onze top dertig tevreden stellen met een veertiende plaats.
Vreemd genoeg waren Leiber en Stoller niet kapot van de versie van Presley. Hij had er een folk-rock versie van gemaakt, heel anders dan de r&b aanpak van Mama Thornton. Het duurde jaren vooraleer Leiber en Stoller zich met de opname van Presley konden verzoenen. Die versie is nerveuzer en meer up tempo dan die van Big Mama en dat maakt Presley nu net zo rock and roll.
Er werden jaren nadien toch nog voortreffelijke covers afgeleverd ondermeer in 1989 door Link Wray op zijn album The Original Rumble en in 1992 door Jeff Beck voor de soundtrack van de film Honeymoon in Vegas. Toen James Last er zich in 1978 aan waagde, fronsten we toch even de wenkbrauwen, hoe graag we de man ook lusten.
Toen Leiber en Stoller jaren geleden op Broadway hun show Smokey Joe’s Café op de bühen brachten, werd de musical afgesloten met Hound Dog in de versie van zangeres B.T. Thomas die akelig dicht in de buurt van Big Mama Thornton kwam en kijk, Jerry en Mike waren méér dan tevreden.
