Halverwege de jaren zestig ontwikkelt zich, in navolging van Engeland, in Nederland een bluesbeweging. De eerste publiciteit krijgen de uit jazzkringen afkomstige Gay Pohl en Victoria Varekamp., die samen met Leo Unger en Antoine Gerson Lohman in ’65 het Loosdrechts Jazzconcours winnen. Eerder, in ’62, wint boogie woogie-pianist Rob Hoeke hetzelfde festival. Via Loosdrecht komen daarna meer namen van Nederlandse bluesinterpretatoren naar voren; in ’67 de (akoestische) Endatteme Jug Band, in ’68 de Oscar Benton Blues Band en in ’70 John The Relevator. De werkelijk ondergrondse beweging zit in Den Haag met Q65, The Subterreneans, Blues & Sons (met de eerder genoemde Leo Unger en Antoine Lohman), Indiscrimation en het daaruit voortspruitende Livin’ Blues. In Zwolle opereert Blues Dimension, een groep waarvan menig lid uiteindelijk terecht komt bij de legendarische Cuby & The Blizzards, en in de Beverwijkse Bintangs bezit Nederland zijn eigen Rolling Stones.
De Bintangs, opgericht in ’61 te Beverwijk, is Neerlands langstbestaande r&b-formatie. Ze hebben zo’n 45 verschillende bezettingen gekend, howel de harde kern wordt gevormd door bassist Frank Kraayeveld en zanger/harmonicaspeler Gus Pleines. Eind jaren zestig hebben ze via hits als Riding On The L&N en Travelling In The USA een reputatie opgebouwd als ‘ de Nederlandse Stones’. En hoewel ze daarna nog zelden hits scoren, blijven ze vooral door hun indrukwekkende live prestaties, een begrip. Bye Bye-Live in Paradiso (’85) is de registratie van hun afscheidsconcert en Alright Alright (’91) hun overtuigende wederopstanding.
Geheel in de Bintangs traditite bleven de wijzigingen opeenvolgen, waarbij de meest ingrijpende het definitieve vertrek van Gus Pleines in 2004 was. Tegelijkertijd stopten Jack van Schie en drummer Burt van der Meij ook, zodat Kraaijveld en Wijte naar een nieuwe bezetting op zoek moesten. Op drums en gitaar werden alweer broers aangetrokken: Gerben (drums) en Maarten Ibelings uit het Utrechtse Bad to the Bone. Roadie Dagomar Jansen (zoon van de allereerste Bintangs-drummer Jimmy Jansen) verleende na het vertrek van Pleines algemene assistentie met achtergrond-zang en percussie. In 2007 vond Jan Wijte het na ruim 40 jaar welletjes en ging in Frankrijk wonen. Daarop werd Dagomar Jansen tot volwaardig bandlid gepromoveerd. Naast de 2e stem neemt Dagomar ook het mondorgel, de slaggitaar & lapsteel voor z'n rekening.
