Oorsprong van de term “Blues”
Waar komt eigenlijk de term “Blues” vandaan? En hoe komt het dat een kleur zijn naam geeft aan een muziekgenre?
De term “Blues” is niet gelijk met de geboorte van deze muzieksoort, dus rond 1890/1900, ontstaan, maar bestaat eigenlijk al eeuwen. Volgens het Oxford English Dictionary komt het begrip “Blues” al voor in de 16e eeuw. Blauw was namelijk de kleur van de duivel; er werd beweerd dat kaarsen een blauwe gloed afgaven als hij in de buurt was. Hieruit kwam het begrip “blue devils” voort. Ook William Shakespeare beschreef het al in een van zijn stukken.
Iemand, die terneergeslagen of depressief was, werd geplaagd door deze blauwe duivels. En al in 1807 liet schrijver Washington Irving de duivels achterwege door te schrijven dat iemand “in a fit of the blues” was en iedereen begreep dat hij hiermee 'depressief' bedoelde.
Volgens elementaire kleurpsychologie is blauw de kleur van de melancholie.
Het hebben van de “blues” werd al vele jaren aangeduid als het terneergeslagen of depressief zijn. En aangezien in het muzikale bluesschema majeur vaak wordt omgezet naar mineur, waardoor een droevige melodie ontstaat, werd deze met treurige teksten voorziene muziek “de blues” genoemd.
