Hij scoort in 1970 een nummer 1 hit met het religieus getinte Mijn Gebed. Twee andere kleine hitjes volgen, maar daarna verdwijnt Lewis uit de belangstelling.
Tegen het eind van de jaren zestig houdt de op 27 januari 1947 geboren Ruud Eggenhuizen zich bezig met het schrijven van liedjes en het vertalen van Duitse liedjes in het Nederlands.
D. C. Lewis doet in 1969 met het nummer Linda van Harry Sacksioni mee aan de Nederlandse voorronde van het Eurovisie Songfestival. Hij haalt het niet. Winnares Lenny Kuhr wint met De Troubadour later het festival. Producer Hans van Hemert ziet Lewis aan het werk en is onder de indruk van hem. Van Hemert neemt met Lewis het door Joop Stokkermans en Gerrit den Braber geschreven Mijn Gebed op. Een opmerkelijk religieus getint nummer, met orgelspel van de bekende kerkorganist Feike Asma. DC Lewis zingt Mijn Gebed op oudejaarsavond 1969 in het televisieprogramma Voor De Vuist Weg van Willem Duys.
Begeleid door DC 4 trekt de zanger in 1972 langs de theaters met de DC Lewis Show waarbij hij naast eigen repertoire ook liedjes vertolkt van Tom Jones en Tony Joe White. De show bevat ook optredens van een conferencier, een Spaanse zangeres en een goochelaar. Met Bonnie St. Claire zingt hij onder de naam Alias Bonnie & Lewis het nummer It's Still A Secret.
De zanger maakt nog enige tijd deel uit van de Dance and Showband van José Marcello, totdat de spierziekte fibromyalgie hem in de jaren tachtig dwingt te stoppen.
Op 28 april 2000 overlijdt Ruud Eggenhuizen op 53jarige leeftijd.
