vrijdag 23 december 2016

Hotel California

Je hebt niet veel nodig om een liedje te schrijven. Behalve veel inspiratie natuurlijk, heb je soms aan een gitaar, een stem en een bandrecorder méér dan genoeg om de basis te leggen van wat kan uitgroeien tot een wereldhit.

Zo had Don Felder van The Eagles op zekere dag, zoals wel vaker gebeurde, een lumineus idee. Onderweg met zijn companen Don Henley en Glenn Frey hadden ze al wat bij mekaar geneuried en geschreven. Hij pakt zijn 12-snarige gitaar en speet de begin- en de slotakkoorden van wat de hit Hotel California moest worden. Hij speelt dat akkoordenschema op zijn Teac bandrecorder in en werkt de lyrics verder af samen met Don en Glenn. De song zou een verwijzing zijn naar de vele kunstenaars die in Californië in de jaren zeventig een thuis vonden waar ze zich konden laten meedrijven op de vele kunststromingen die daar hun oorsprong vonden. Velen hielden het er echter maar een tijdje uit een keerden dan weer snel naar huis terug. Het leek alsof Californië voor hen maar een kort verblijf waard was, een soort hotel waar je enkele nachten verbleef.
Maanden later, wanneer The Eagles in de Criteria Studio’s in Miami met de opnamen van hun nieuw album bezig zijn ( ze zouden tussen maart en oktober van 1976 ook aan het album werken in The Record Plant studio in Californië) hebben ze dringend dat liedje nodig. Maar Don heeft de band niet bij waar alles op staat. Het enige dat hij kan doen is naar zijn huis in Los Angeles bellen en aan de huisbewaarster vragen of ze in zijn kantoor niet op zoek kan gaan naar de tape met de ruwe vooropnamen van Hotel California. Eenmaal gevonden, speelt ze die band af over de telefoon, terwijl aan de andere kant Don het liedje opneemt op zijn Sony Walkman. Om maar te zeggen dat moeilijk ook kan.



In ijltempo keert hij naar de studio terug, waar hij samen met Joe Walsh de akkoorden opnieuw instudeert. Producer Bill Szymczyk kan alleen maar geduldig toekijken. Om een lang verhaal kort te maken, The Eagles zijn een beetje verrast over het eindresultaat van Hotel California. Het klinkt verrassend anders dan hun doorsnee songs, eerder een beetje soft en braaf. Met enige aarzeling besluiten zij en hun platenfirma Asylum Records het nummer de 22ste februari 1977 op de markt te brengen met op de b-kant Pretty maids all in a row. Het nummer duurt zo maar liefst zes minuten en dertig seconden, behoorlijk lang voor een single, ook al waren we qua tijdsduur in die tijd al wat gewoon. We horen Don Henley, Glenn Frey, Randy Meisner, Don Felder en Joe Walsh aan het werk in een popsong die tot de beste van de voorbije decennia mag gerekend worden.
Net zoals het tempo van het liedje traag klinkt, klimt de single in datzelfde trage tempo gezapig naar de eerste plaats van Billboard’s Hot One Hundred om daar na tien weken, de 7de mei 1977, aan te belanden nadat ze eerst Glen Campbell en zijn Southern Nights beleefd aan de kant hebben geduwd . Hotel California wordt de vierde grote hit voor The Eagles. Ook hun gelijknamig album is een meevaller. Toch zou Hotel California het maar één week uithouden op die hoogste plek, want Leo Sayer wou op één staan met When I need you.

Hotel California zou de grootste hits in Engeland worden voor The Eagles, waar ze eerder al voorzichtig van zich hadden laten horen met One of these nights, Lyin’ eyes en Take it to the limit. Hotel California bereikte in de Britse top veertig de achtste plaats. In de Nederlandse top veertig zat er voor Hotel California een achtste plaats in nadat New kid in town en One of these nights het daar eerder uitstekend hadden gedaan.



In 1978 sleepten The Eagles voor Hotel California een Grammy Award in de wacht.
Nadat The Eagles hun Hotel California – tournee hadden afgesloten, besloot Randy Meisner, die geen hotel meer voor zijn ogen kon zien, de band de rug toe te keren. Hotel California is volgens critici het beste wat de heren ooit hadden afgeleverd. Nadien bleek het ook niet beter te kunnen. Interne ruzies zorgden er ook voor dat de groep uiteindelijk niet anders kon dan opsplitsen.