De nieuw gevonden Engelse drummer Colin Allen (ex-John Mayall en Stone The Crows) wordt ingewerkt en de opnamen voor Hamburger Concerto kunnen afgemaakt worden. Jan Akkerman heeft een hit met zijn versie van House Of The King afkomstig van het album Tabernakel. Als Hamburger Concerto verschijnt veroorzaakt dat teleurstelling, want de plaat haalt niet het niveau van voorgaande elpees en ook het commercieel succes is minder aansprekend. De bescheiden hit Harem Scarem kan daar niets aan veranderen. In het buitenland kan de formatie nog wel op de opgebouwde roem teren en men toert dan uitgebreid. In eigen land zorgt de platenmaatschappij door het uitbrengen van de verzamelaar Masters Of Rock voor continuïteit in de aandacht van pers en publiek.
1975
Focus is de enige Nederlandse band tijdens het Deense festival Roskilde. Colin Allen heeft het slechts een jaar bij Focus uitgehouden, hij verlaat de band, er wordt niet direct een opvolger gevonden. De verhouding tussen Thijs van Leer en Jan Akkerman wordt er al met al niet beter op. Tijdens het gehele bestaan hebben de karakters regelmatig gebotst, maar de muzikale overeenkomsten en het respect wat dat betreft over en weer, heeft hen altijd gebonden, nu lijken er ook in de muziektechnische éénsgezindheid barsten te komen. Als Mother Focus is opgenomen (met op drums de Amerikaan David Kemper) neemt Jan Akkerman daar publiekelijk afstand van. Hij verklaart dat de vlakke plaat voor de Amerikaanse markt is gemaakt en zegt sommige partijen niet in te hebben willen spelen. Als Mother Focus uitkomt blijkt hij het goed gezien te hebben. De plaat is inderdaad vlak en heeft weinig meer van de fusie die eerder de magie van Focus betekende. De plaat verkoopt op grond van de naam nog aardig, maar de consumenten zijn het erover eens dat het een miskoop is.
1976
De problemen tussen Jan en Thijs lopen nu zo hoog op dat Van Leer, Jan de groep uitzet. De single P's March doet helemaal niets. Zowel Philip Catherine (een Belg) als Eef Albers moeten Akkerman doen vergeten. Ook met het vinden van een vaste drummer wil het niet erg vlotten, zo bezetten in korte tijd Richard James (American Gypsy) Joe Vitale (Joe Walsh band) en verrassenderwijs Pierre van der Linden de drumkruk. De in dat jaar verschijnende Ship Of Memories is een verzameling restmateriaal wat opnieuw gemixt is door Mike Vernon. De plaat doet niets, Nederland lijkt Focus te hebben afgeschreven.
