maandag 4 september 2017

Bram Vermeulen

Abraham Gerrit (Bram) Vermeulen is geboren in Den Haag op 13 oktober 1946, hij groeide op in een ambtenarengezin.
In de jaren ’70 wordt hij bekend als de creatieve helft van cabaretduo ‘Neerlands Hoop’. Hij schrijft en produceert daarna vele Nederlandstalige songs en ontvangt in 1995 de Annie M.G. Schmidt-prijs.
In januari 2004 gaat Bram Vermeulen in het RVU-televisieprogramma In den Beginne… op zoek naar de werkelijke oorsprong van de mens en de zin van het bestaan.
Zo werd Bram Vermeulen naar eigen zeggen vier keer beroemd.
De eerste keer was in het nationale volleybalteam van Oranje, de tweede keer was met Freek De Jonge in het duo Neerlands Hoop.
De derde keer met de actie “Bloed aan de paal” trachtten hij het Nederlands elftal weg te houden van het WK voetbal dat in het Argentinië van dictator Videla zou plaatsvinden.
Na Neerlands Hoop Bram Vermeulen alleen verder, niet meer als cabaretier, maar als tekstschrijver en zanger.
Hij haalde solo niet zo’n grote successen, maar hij brak wel stevig door in België.
België betekende voor hem zijn vierde beroemdheid.
Uiteindelijk zou hij bijna een halve Belg worden en een belangrijke schakel tussen beide Lage Landen.
In 1980 richtte hij een eigen groep op genaamd Bram Vermeulen en De Toekomst.
Op het gelijknamige album rekende hij af met de ‘scheiding’ met De Jonge.
De singles Pauline en Politiek groeiden uit tot klassiekers.
Voor het tweede album Doe Het Niet Alleen ontving Vermeulen een Edison en in datzelfde jaar maakte hij zijn debuut als acteur in de film Achter Glas.
In 1984 bracht hij het album Bram uit waarvoor hij opnieuw een Edison kreeg.
Daarna ging hij zich meer toeleggen op het maken van muziek voor theaterproducties.
In 1988, na een muzikale pauze van een paar jaar waarin Vermeulen vooral televisiewerk deed, keerde hij terug met het album Rode Wijn, geproduceerd door Boudewijn de Groot. Hiermee was hij zeer succesvol in Vlaanderen.
In 1994 nam Vermeulen voor het Belgische label Virgin Achter Mijn Ogen op, in 1995 gevolgd door de dubbel-cd Tijd / Vrije Tijd.
Ook ontving Vermeulen uit handen van Annie M.G. Schmidt de naar haar genoemde prijs voor zijn lied Een doodgewone jongen. Vermeulen zong het titelnummer op de Belgische cd Spelers & Drinkers, het was een ode aan Johan Verminnen.
Tijdens een vakantie in Toscane in Italië overleed Vermeulen op 4 september 2004 onverwacht in zijn slaap aan een hartstilstand.
Vermeulen woonde, en werkte, sinds 1984 samen met de actrice en regisseuse Shireen Strooker. Vermeulen had uit zijn vorig huwelijk met Titia Kiewiet de Jonge twee dochters, Tamara en Katarina. Hij werd 57 jaar.