Rick van der Linden overlijdt op 22 januari 2006 in het Academisch Ziekenhuis in Groningen. In november 2005 wordt de voormalig toetsenist van Ekseption getroffen door een herseninfarct waarvan hij nooit echt herstelt.
Rick van der Linden wordt op 5 augustus 1946 in Badhoevendorp geboren, en neemt op 13-jarige leeftijd al pianolessen bij de legendarische Piet Vincent aan de muziekschool Toonkunst in Haarlem. In 1967 studeert hij aan het Haagse conservatorium met eervolle vermeldingen voor piano, kerkorgel, harmonie en contrapunt. Intussen ontdekt Van Der Linden dat er ook andere muziek bestaat dan klassiek: jazz, swing, rhythm & blues. Met zijn Occasional Swingcombo speelt hij op feestjes. Uit de samenwerking met The Jokers, met trompettist Rein van den Broek, die kort daarna The Incrowd zou gaan heten, komt in 1967 Ekseption voort, dat een jaar later prompt het Loosdrecht Jazzconcours wint. De prijs is een plaatopname. Maar bij platenmaatschappij Philips gelooft men niet zo in jazz. Van der Linden krijgt een gouden ingeving: ''Ik was net bij een concert van Keith Emerson en The Nice geweest,'' aldus Van der Linden later in een interview. ''Die gooide de Brandenburger van Bach erin. Dat kan ik ook, dacht ik. En zo kwam dat idee voor de Vijfde.'' The Fifth haalt de derde plaats in de Nederlandse Top 40 en hitlijsten in tal van andere landen. Klassieke puristen gruwen van wat Ekseption doet. Want het blijft niet bij Beethoven. Gershwin (Rhapsody In Blue), Bach (Air, Italian Concerto) en Albinoni (Adagio) worden stuk voor stuk grote hits. Ook buiten Nederland. Van Der Linden over die kritiek: ''Ik vind best dat je muziek van een componist mag bewerken. Zolang je het maar in de klassieke sonatevorm doet. Je begint met het hoofdthema van de componist; daar moet je dan verder niet aan rommelen. Maar in het tweede deel ben ik aan de beurt, en kan er gefreakt worden. Om in het derde deel weer bij het thema terug te komen. Ik ben ervan overtuigd dat Bach, als hij nu zou leven, voor synthesizer had geschreven. Hij was een zéér vooruitstrevende componist.'' aldus Rick Van Der Linden.
Van der Linden is ook verantwoordelijk voor de eerste conceptalbums in de Nederpop, Beggar Julia's Time Trip uit 1970 en het door de Saint Exup's boek De kleine prins geinspireerde 3. In 1972 is Ekseption 5 het eerste en enige album dat ook in Amerika op de markt komt. Na zijn vertrek bij Ekseption in 1973 formeert Rick van der Linden zijn eigen band Trace. Daarnaast doet hij veel solowerk. In 1977 wordt hij door Robbie van Leeuwen, de ex-gitarist van Shocking Blue, gevraagd voor diens studiogroep Mistral. Zij hebben drie hits - Jamie, Starship 109 en Neon City. Als gast speelt Van der Linden met grootheden als Joachim Kuhn, Deep Purple, Phil Collins, Vangelis, Jack Lancaster en Brand X. In Nederland speelt hij mee op Eli, het succesalbum van Jan Akkerman en Kaz Lux, en schrijft muziek bij films en maakt soloalbums. In 1978 is het gedaan met Trace en Van der Linden gaat in op de suggestie om Ekseption weer bijeen te roepen. Het levert één album op, dat in Nederland weinig succes heeft. Maar in het buitenland is de groep nog altijd gewild. Tien jaar later volgt een tweede reunie met hetzelfde resultaat. De laatste jaren van zijn leven sukkelt Van der Linden met zijn gezondheid. Zijn nieren haperen. Het weerhoudt hem niet om Ekseption in 2001 nog een keer nieuw leven in te blazen met het album Vivace. Hij gaat in 2003 zelfs nog op tournee. Op 19 november 2005 wordt Rick van der Linden getroffen door een herseninfarct waardoor hij een halfzijdige verlamming oploopt. Rick van der Linden is 59 jaar geworden.
