Een passende naam ontbreekt nog. De curieuze artiestennamen van de vorige singles zijn nu ondenkbaar; onze vrienden zijn serieuze folk-artiesten bij een serieus label. Het wordt gewoon Simon & Garfunkel, ondanks enige vrees voor anti-semitische reacties in bepaalde delen van de Amerikaanse maatschappij. Met steun van Tom Wilson gaat Columbia toch akkoord met de naam van het duo.
Simon & Garfunkel krijgen een contract aangeboden en hun eerste elpee verschijnt in de loop van 1964, Wednesday Morning 3 A.M. Op de hoes poseren de twee in verzorgde pakken in een metrostation in New York City, kennelijk net op de terugreis na een optreden in een folk-club. Columbia is voorzichtig met de nieuwe act. Slechts vijf songs zijn van Simon, de rest zijn traditionals en beproefde nummers van andere folk-artiesten. Uiteraard is er een Dylan-cover, "The Times They Are A-Changing" waaraan de heren niets toevoegen. Bijzonder is wel de keuze van "You Can Tell The World" van Hamilton Camp en Bob Gibson, destijds gezochte songwriters en anno 2001 object van een bescheiden cult-following. Een belangrijke cover is "The Sun Is Burning" van Ian Campbell, die in 1963 met de Ian Campbell Folk Group een eerste elpee voor het Engelse folk-label Transatlantic uitbrengt. Deze Folk Group wordt beschouwd als rolmodel voor latere belangrijke moderne folk-bands als Pentangle en Fairport Convention. Simon zorgt nu al voor een sterke band met de Engelse folkscene.