Eens in de zoveel tijd wordt Krekel Coen's aandacht prettig getrokken door een liedje op de radio. Het is weer zover: 'One day' van Asaf Avidan. Janis is dead, lang leve Asaf.
En als je dan denkt te weten wie dat zingt en je bekijkt op YouTube hun liedje 'The devil and me' dan slaat de verwarring toe.
dinsdag 30 oktober 2012
Arbeidsvitaminen
Muziek op de werkvloer zorgt ervoor dat mensen productiever zijn (71%), sneller werken (60%) en bovendien bevordert het de sfeer onder collega’s (93%). Dit zijn slechts een paar resultaten uit het onderzoek dat Randstad door R2 research heeft laten uitvoeren onder werkende Nederlanders in verschillende beroepsgroepen. Muziek speelt zelfs een dusdanig belangrijke rol dat niet alleen eerst een kop koffie nodig is om op te starten in de ochtend, maar ook een dosis muziek, zo stelt 72%. Randstad wil weten wat mensen belangrijk vinden in hun werk en muziek speelt hier een belangrijke rol bij, zo wijst dit onderzoek uit. Door meer te weten over hun muziekvoorkeur denkt Randstad kandidaten aan de best passende baan te helpen.
‘Als één van de grootste werkgevers van Nederland, vinden wij het heel belangrijk te weten wat werknemers en werkzoekenden beweegt. Wat vinden zij belangrijk in hun werk en wat zorgt ervoor dat ze plezier hebben in hun baan?’, licht algemeen directeur Randstad Nederland Chris Heutink toe. ‘Het onderzoek wijst uit dat mensen echt baat hebben bij muziek tijdens het werk. Bijna alle ondervraagden (95%) zeggen dat het hun werk leuker maakt.
Opmerkelijke resultaten uit het onderzoek zijn dat mensen aangeven dat muziek hen productiever maakt en zelfs ziekmeldingen zou kunnen verminderen.’
Er is ook onderzocht welk genre favoriet is en het meest gedraaid wordt. Van popmuziek worden mensen het meest productief (58%) Metal is het genre wat volgens de ondervraagden niet op de werkvloer thuishoort (24%). Verschillen zijn er ook want bij de beroepsgroep productie staat dit genre weer in de top 3 van meest productieve muziekgenres.
Rock favoriet in de ICT, Nederlandstalig in productie en zorg.
Mensen die werkzaam zijn in de ICT luisteren bij voorkeur naar rock en Nederlandstalige muziek is het meest populair in de productie en de zorg. Overall is men het meest productief op het nummer ‘Someone like you’ van Adele.
Het onderzoek naar werk en muziek loopt online door. Vandaag gaat de Muziek Werkt App op Facebook live. In de app kun je je persoonlijke gegevens en favorieten invoeren om er achter te komen hoe muziek voor jou werkt. Je kunt er ook zien wat voor invloed muziek op je beroepsgroep heeft. Bovendien krijg je suggesties voor je eigen werkplaylist, met een directe link naar Spotify zodat deze meteen af te spelen is.
Klik hier voor de details van het onderzoek door Randstad
‘Als één van de grootste werkgevers van Nederland, vinden wij het heel belangrijk te weten wat werknemers en werkzoekenden beweegt. Wat vinden zij belangrijk in hun werk en wat zorgt ervoor dat ze plezier hebben in hun baan?’, licht algemeen directeur Randstad Nederland Chris Heutink toe. ‘Het onderzoek wijst uit dat mensen echt baat hebben bij muziek tijdens het werk. Bijna alle ondervraagden (95%) zeggen dat het hun werk leuker maakt.
Opmerkelijke resultaten uit het onderzoek zijn dat mensen aangeven dat muziek hen productiever maakt en zelfs ziekmeldingen zou kunnen verminderen.’
Er is ook onderzocht welk genre favoriet is en het meest gedraaid wordt. Van popmuziek worden mensen het meest productief (58%) Metal is het genre wat volgens de ondervraagden niet op de werkvloer thuishoort (24%). Verschillen zijn er ook want bij de beroepsgroep productie staat dit genre weer in de top 3 van meest productieve muziekgenres.
Rock favoriet in de ICT, Nederlandstalig in productie en zorg.
Mensen die werkzaam zijn in de ICT luisteren bij voorkeur naar rock en Nederlandstalige muziek is het meest populair in de productie en de zorg. Overall is men het meest productief op het nummer ‘Someone like you’ van Adele.
Het onderzoek naar werk en muziek loopt online door. Vandaag gaat de Muziek Werkt App op Facebook live. In de app kun je je persoonlijke gegevens en favorieten invoeren om er achter te komen hoe muziek voor jou werkt. Je kunt er ook zien wat voor invloed muziek op je beroepsgroep heeft. Bovendien krijg je suggesties voor je eigen werkplaylist, met een directe link naar Spotify zodat deze meteen af te spelen is.
Klik hier voor de details van het onderzoek door Randstad
zondag 28 oktober 2012
Bluegrass
Bluegrass is een akoestische vorm van country music. Het ontstond in het midden-oosten van de Verenigde Staten, met name in en rond het Appalachen gebergte. De muziekvorm is sterk beïnvloed door de traditionele muziek van Schotse en Ierse immigranten en die van neger-slaven die in deze streken afgezonderd en onder armoedige omstandigheden woonden.
Rond het begin van de twintigste eeuw bestond het enige vertier voor deze mensen uit de zondagse kerkdienst (vaak de hele dag durend) waarop veel eigen muziek werd gemaakt.
Het was A.P. Carter, die er een hobby van had gemaakt deze muziek te verzamelen, die als eerste de gelegenheid kreeg om hier in 1927 opnamen van te laten maken. Zijn band, de Carter Family, was al snel een doorslaand succes.
Na het oprichten van de Grand Ole Opry door Radio WSM in Nashville werd de muziekstijl bij een groter publiek bekend. De eerste grote solo-ster was Roy Acuff.
De meerstemmige samenzang werd vervolmaakt door de Stanley Brothers, de Louvin Brothers en de Monroe Brothers. Van laatstgenoemde groep ging Bill Monroe in 1938 solo werken, met zijn eigen begeleidingsband The Blue Grass Boys. Bill Monroe wordt beschouwd als de vader van Bluegrass; zijn kenmerkende hoge en soms snerpende stemgeluid, ook wel The High Lonesome Sound genoemd was onvergetelijk en zijn muzikaliteit was groot. Maar zijn belangrijkste bijdrage was wel het grote aantal muzikanten dat in zijn band hebben gespeeld. Door zijn moeilijke karakter (muzikanten moesten vaak ook op zijn boerderij werken) waren er vaak bezettingswijzigingen en de vertrekkende muzikanten namen de muziekstijl mee in hun verdere carrière.
In 1945 trad banjospeler Earl Scruggs tot de band toe. In tegenstelling tot de tot dan gebruikelijke twee-vinger tokkelstijl had Scruggs zich een drie-vingerige stijl aangeleerd. Dit was de werkelijke 'geboorte' van de Bluegrass.
In 1948 vormde Scruggs een legendarisch duo met Lester Flatt. Deze periode, eind veertiger jaren was de hoogtij van Bluegrass.
Na een terugval tijdens de opkomst van de Rock and Roll in de vijftiger jaren brachten de zestiger jaren een revival met Ricky Scaggs (beïnvloed door de Stanley brothers) en Emmylou Harris die veel werk van de Louvin Brothers heruitbracht.
Hoewel puristen gaan voor echt akoestische bluegrass zijn er vele cross-overs naar andere stijlen waardoor er ook andere instrumenten als elektrische gitaar of basgitaar worden gebruikt. Een drumstel is vaak afwezig. Algemeen kenmerkend aan bluegrass is het (vaak) hoge tempo en de belangrijke rol van mandoline en bluegrassbanjo. Deze geeft, met de steeds doorpingelende hoge noot (bourdon) en de hoge tenor-harmonie, een heel karakteristieke sound aan bluegrass.
In een liedje krijgt nagenoeg ieder instrument een gelegenheid tot soleren waarbij de andere instrumenten de basismelodie spelen.
Zangpartijen zijn meestal twee- of meerstemmig waarbij de hoogste stem vaak in dissonanten zingt.
Rond het begin van de twintigste eeuw bestond het enige vertier voor deze mensen uit de zondagse kerkdienst (vaak de hele dag durend) waarop veel eigen muziek werd gemaakt.
Het was A.P. Carter, die er een hobby van had gemaakt deze muziek te verzamelen, die als eerste de gelegenheid kreeg om hier in 1927 opnamen van te laten maken. Zijn band, de Carter Family, was al snel een doorslaand succes.
Na het oprichten van de Grand Ole Opry door Radio WSM in Nashville werd de muziekstijl bij een groter publiek bekend. De eerste grote solo-ster was Roy Acuff.
De meerstemmige samenzang werd vervolmaakt door de Stanley Brothers, de Louvin Brothers en de Monroe Brothers. Van laatstgenoemde groep ging Bill Monroe in 1938 solo werken, met zijn eigen begeleidingsband The Blue Grass Boys. Bill Monroe wordt beschouwd als de vader van Bluegrass; zijn kenmerkende hoge en soms snerpende stemgeluid, ook wel The High Lonesome Sound genoemd was onvergetelijk en zijn muzikaliteit was groot. Maar zijn belangrijkste bijdrage was wel het grote aantal muzikanten dat in zijn band hebben gespeeld. Door zijn moeilijke karakter (muzikanten moesten vaak ook op zijn boerderij werken) waren er vaak bezettingswijzigingen en de vertrekkende muzikanten namen de muziekstijl mee in hun verdere carrière.
In 1945 trad banjospeler Earl Scruggs tot de band toe. In tegenstelling tot de tot dan gebruikelijke twee-vinger tokkelstijl had Scruggs zich een drie-vingerige stijl aangeleerd. Dit was de werkelijke 'geboorte' van de Bluegrass.
In 1948 vormde Scruggs een legendarisch duo met Lester Flatt. Deze periode, eind veertiger jaren was de hoogtij van Bluegrass.
Na een terugval tijdens de opkomst van de Rock and Roll in de vijftiger jaren brachten de zestiger jaren een revival met Ricky Scaggs (beïnvloed door de Stanley brothers) en Emmylou Harris die veel werk van de Louvin Brothers heruitbracht.
Hoewel puristen gaan voor echt akoestische bluegrass zijn er vele cross-overs naar andere stijlen waardoor er ook andere instrumenten als elektrische gitaar of basgitaar worden gebruikt. Een drumstel is vaak afwezig. Algemeen kenmerkend aan bluegrass is het (vaak) hoge tempo en de belangrijke rol van mandoline en bluegrassbanjo. Deze geeft, met de steeds doorpingelende hoge noot (bourdon) en de hoge tenor-harmonie, een heel karakteristieke sound aan bluegrass.
In een liedje krijgt nagenoeg ieder instrument een gelegenheid tot soleren waarbij de andere instrumenten de basismelodie spelen.
Zangpartijen zijn meestal twee- of meerstemmig waarbij de hoogste stem vaak in dissonanten zingt.
vrijdag 26 oktober 2012
1 JAAR GERRIT EN DE KREKELS
Nu al weer 1 jaar in de lucht !
Wie had dat gedacht ? Gerrit en de Krekels willen alle bezoekers die interesse hebben getoond en gereageerd hebben op onze berichten hartelijk bedanken.
 |
| 1 JAAR GERRITENDEKREKELS.BLOGSPOT.COM ! |
Enkele feiten:
Meest bezochte artikelen:
Zijn krekels muzikaal van 24 februari, het eerste deel van geschiedenis van de panfluit van 3 maart, The Dubliners van 7 maart, het eerste deel van de Akkoordenleer (12 december) en in onze serie over 1962 het artikel over Bob Dylan.
Uiteraard kwamen onze meeste bezoekers uit Nederland (60%), maar daarnaast weer er ook een blik geworpen uit Rusland en de USA (beide 12%), Duitsland (7%) en België (4%).
Er werden tot nu toe 263 artikelen gepubliceerd en er gaan er nog velen volgen. We gaan door met de Johnny Cash top 50, er start een mooie serie over de Verenigde Staten, protestsongs , een biografie over The Kinks, Simon and Garfunkel en Cuby, en natuurlijk veel aandacht voor de mondharmonica, de panfluit en nog veel, veel meer !!
donderdag 25 oktober 2012
The Traveling Wilburys
The Traveling Wilburys is een hobby-groep van Bob Dylan (Lucky Wilbury), Jeff Lynne (Otis Wilbury), George Harrison (Nelson Wilbury), Tom Petty (Charlie Wilbury) en Roy Orbison (Lefty Wilbury) die op 25 oktober 1988 de eerste CD uitbrengt - Volume 1/Traveling Wilburys. Op dit album staat de single Handle With Care, met op de B-kant Margarita. Het succes van The Traveling Wilburys wordt overschaduwd door de plotselinge dood van Roy Orbison op 6 december 1988. Hij is 52 jaar geworden.
woensdag 24 oktober 2012
The Million Dollar Quartet
The Million Dollar Quartet is de naam gegeven aan de jamsessie op 4 december 1956, in de Sun Record Studios in Memphis, Tennessee. Aan de sessies deden Elvis Presley, Jerry Lee Lewis, Carl Perkins en Johnny Cash mee.Het was louter toeval dat de muzikanten elkaar die dag troffen. Carl Perkins, die op dat moment succes had met "Blue Suede Shoes", was die dag de studio ingedoken met zijn broers Jay en Clayton, om nieuw materiaal te schrijven. Sam Phillips, de eigenaar van Sun Records, had Jerry Lee Lewis gevraagd om piano te spelen met Perkins.
's Middags kwam Elvis Presley, een voormalige Sun artiest, langs met een vriendin, Marilyn Evans. Hij was op dat moment wereldberoemd, en had toen al vijf nummer-één-hits op zijn naam staan. Nadat hij met Phillips had gepraat, luisterde Presley naar wat stukken van Perkins’ session, en ging de studio binnen om te jammen. Phillips bewaarde de geluidsbanden als een soort souvenir. Op een gegeven moment tijdens de jamsessie, viel Johnny Cash, die indertijd ook al wat hits had, binnen. Cash is echter op geen één van de overgebleven opnames te horen!
Toen de sessie vorderde, zag Phillips kans op publiciteit en hij belde een lokale krant, de Memphis Press-Scimitar. Bob Johnson, de entertainmentjournalist van de krant, kwam naar de studios, samen met een fotograaf en een vertegenwoordiger genaamd Leo Soroca.
De volgende dag werd een artikel, geschreven door Johnson gepubliceerd in de Memphis Press-Scimitar onder de titel "Million Dollar Quartet". Het artikel bevatte ook de wereldberoemde foto van Presley, zittend bij de piano, omringd door Lewis, Perkins en Cash.
Geluidsbanden van de sessie bleven in totaal twintig jaar achter gesloten deuren. Toen in 1969 Shelby Singleton Sun Records kocht, ging hij door alle overgebleven tapes heen, wat in totaal 10.000 uur aan muziek was. Ook de sessie van The Million Doller Quartet werd gevonden. In 1981 kwam er een LP uit die zeventien, bijna allemaal religieuze nummers bevatte.
maandag 22 oktober 2012
Twaalf Bar Blues akkoordprogressies
Het kennen van je twaalf maten blues Akkoordenschema's is een van de beste manieren om een greep te krijgen op gitaar spelen. Zodra u inzicht in de basisprincipes van blues gitaar, kunt u beginnen te experimenteren met het improviseren in het akkoordenschema en om uw eigen stempel op de muziek.
De twaalf maten blues akkoordenschema is zeer veel gebruikt in pop-en rockmuziek. Als u geluisterd en geprobeerd om een aantal blues nummers te spelen, zul je begrijpen hoe populair deze fundamentele akkoord volgorde is. In het spelen van blues gitaar neemt u de belangrijkste akkoord van het nummer dat je speelt, dat is de "tonic", de vijfde stap van de schaal - de "dominante", en het akkoord onder de dominante, de 'Subdominant', of de vierde stap. Dus als je een nummer afspeelt in de toonsoort E uw tonic akkoord is E, de subdominant is A en de dominante is B. Als je speelt in de sleutel van A, je akkoorden zijn A, D en E.
In muzieknotatie je akkoord sequence, wordt vaak geschreven in Romeinse cijfers. In het geval van de twaalf maten blues akkoord progressie, zal het worden geschreven als I IV V Met behulp van deze notatie kun je vertellen welke akkoorden je gaat gebruiken in een willekeurige toets.
Dus laten we eens kijken hoe de twaalf maten blues akkoordenschema echt vordert. Nou, de eerste vier maten gebruiken de tonica akkoord, in de vijfde en zesde speel je de subdominant, in de zevende en acht u de tonica weer te spelen, in de bar van negen is het de dominante, in de bar van tien is het de subdominant en in de elfde en twaalfde bars het is de tonica, of in dit bar van het dominant septiemakkoord wordt meestal gebruikt om voor te bereiden op de tonica akkoord om de progressie opnieuw te beginnen.
Het feit is dat het Septiemakkoord wordt veel gebruikt in blues in plaats van alleen de rechte Majeur akkoord. Dit maakt het akkoord volgorde in de sleutel van de E er als volgt uitzien:
E7 E7 E7 E7
A7 A7 E7 E7
B7 E7 A7 E7
Of je kan gewoon spelen septiemakkoorden in de vierde en twaalfde bars als volgt:
E E E E7
A A E E
B A E E7
Of je zou kunnen spelen alle majeurakkoorden, behalve voor de subdominant en de uiteindelijke bar:
E E E E
A7 A7 E E
B A7 E E7
Dus daar heb je een paar variaties in de twaalf maten blues akkoordenschema reeds. Zodra u het gevoel van de progressie het gebruik van open akkoorden, kunt u proberen te experimenteren met de barre en de macht akkoord versies van de basis-akkoorden.
De twaalf maten blues akkoordenschema is zeer veel gebruikt in pop-en rockmuziek. Als u geluisterd en geprobeerd om een aantal blues nummers te spelen, zul je begrijpen hoe populair deze fundamentele akkoord volgorde is. In het spelen van blues gitaar neemt u de belangrijkste akkoord van het nummer dat je speelt, dat is de "tonic", de vijfde stap van de schaal - de "dominante", en het akkoord onder de dominante, de 'Subdominant', of de vierde stap. Dus als je een nummer afspeelt in de toonsoort E uw tonic akkoord is E, de subdominant is A en de dominante is B. Als je speelt in de sleutel van A, je akkoorden zijn A, D en E.
In muzieknotatie je akkoord sequence, wordt vaak geschreven in Romeinse cijfers. In het geval van de twaalf maten blues akkoord progressie, zal het worden geschreven als I IV V Met behulp van deze notatie kun je vertellen welke akkoorden je gaat gebruiken in een willekeurige toets.
Het feit is dat het Septiemakkoord wordt veel gebruikt in blues in plaats van alleen de rechte Majeur akkoord. Dit maakt het akkoord volgorde in de sleutel van de E er als volgt uitzien:
A7 A7 E7 E7
B7 E7 A7 E7
Of je kan gewoon spelen septiemakkoorden in de vierde en twaalfde bars als volgt:
E E E E7
A A E E
B A E E7
Of je zou kunnen spelen alle majeurakkoorden, behalve voor de subdominant en de uiteindelijke bar:
E E E E
A7 A7 E E
B A7 E E7
Dus daar heb je een paar variaties in de twaalf maten blues akkoordenschema reeds. Zodra u het gevoel van de progressie het gebruik van open akkoorden, kunt u proberen te experimenteren met de barre en de macht akkoord versies van de basis-akkoorden.
zaterdag 20 oktober 2012
Meestergitaristen: Pierre Bensusan
Pierre Bensusan een begrip voor alles wat rond de akoestische gitaar draait. De titel ‘Mister DADGAD’ is aan velen vergeven, maar slechts één heeft daar recht op. Hij is niet de uitvinder, wel degene die de stijl geperfectioneerd en gepromoot heeft. Een fenomeen op de zes snaren. De keuze voor een meesterwerk was lastig. Wordt het Pres de Paris of toch II ? Het werd zijn debuutschijf uit 1975. Misschien niet direct vanuit muzikaal oogpunt, maar veeleer omdat met dit album de aanzet werd gegeven tot een heel andere kijk op begeleiding op gitaar van -allereerst- Keltische folkmuziek, later op improvisatie, compositie, techniek etc
“Bij toeval kwam ik de DADGAD stemming tegen, toen ik in 1973 een maand bij vrienden in Bretagne verbleef. Ik achtte het beter te concentreren op één stemming en je instrument zo te doorgronden dat je daarin in elke toonsoort alle akkoorden en improvisaties kon spelen. DADGAD paste het beste bij mij. Daarmee kon ik een universele muzikale taal spreken. Vanaf 1978 is dit mijn standaard stemming (album Musiques). Ik heb niet veel bijgedragen aan de ontwikkeling van die stemming. Het meest principiële is ‘to hide the ear’, zodat je niet weet dat de gitaar in die bepaalde stemming staat en je je er ook niet druk ook maakt.” Collega muzikanten zijn minder bescheiden over Benusans betekenis voor de DADGAD stemming. Zo zegt Soig Siberill: “Voor mij zijn er twee mensen die zeer belangrijk zijn geweest voor de gitaarbegeleiding in Keltische muziek: Michael O’Domhnaill en Pierre Bensusan. Bensusan is geniaal. Hij bouwt vooral op een krachtige rechterhand. Daarbij speelt hij zeer harmonisch. Hij heeft talent, maar werkt ook zeer hard aan zijn techniek. Ik kan me herinneren dat we een toer hadden en samen reisden. Je zat nog geen vijf minuten in de trein of de gitaar kwam al weer uit de koffer. Het is een perfectionist.” Schot Ian Melrose vindt: “Hij heeft het gitaarspel naar zo’n niveau getild dat, wat er ook uitkomt, het pure muziek is. Het lijkt of er bij hem geen grenzen en beperkingen zijn. Dankzij zijn fenomenale techniek heeft hij controle over elke noot. In zijn uitvoeringen en composities is hij een meester in variatie en improvisatie met fraaie harmonieën, ritmes en melodische veranderingen.”
“Bij toeval kwam ik de DADGAD stemming tegen, toen ik in 1973 een maand bij vrienden in Bretagne verbleef. Ik achtte het beter te concentreren op één stemming en je instrument zo te doorgronden dat je daarin in elke toonsoort alle akkoorden en improvisaties kon spelen. DADGAD paste het beste bij mij. Daarmee kon ik een universele muzikale taal spreken. Vanaf 1978 is dit mijn standaard stemming (album Musiques). Ik heb niet veel bijgedragen aan de ontwikkeling van die stemming. Het meest principiële is ‘to hide the ear’, zodat je niet weet dat de gitaar in die bepaalde stemming staat en je je er ook niet druk ook maakt.” Collega muzikanten zijn minder bescheiden over Benusans betekenis voor de DADGAD stemming. Zo zegt Soig Siberill: “Voor mij zijn er twee mensen die zeer belangrijk zijn geweest voor de gitaarbegeleiding in Keltische muziek: Michael O’Domhnaill en Pierre Bensusan. Bensusan is geniaal. Hij bouwt vooral op een krachtige rechterhand. Daarbij speelt hij zeer harmonisch. Hij heeft talent, maar werkt ook zeer hard aan zijn techniek. Ik kan me herinneren dat we een toer hadden en samen reisden. Je zat nog geen vijf minuten in de trein of de gitaar kwam al weer uit de koffer. Het is een perfectionist.” Schot Ian Melrose vindt: “Hij heeft het gitaarspel naar zo’n niveau getild dat, wat er ook uitkomt, het pure muziek is. Het lijkt of er bij hem geen grenzen en beperkingen zijn. Dankzij zijn fenomenale techniek heeft hij controle over elke noot. In zijn uitvoeringen en composities is hij een meester in variatie en improvisatie met fraaie harmonieën, ritmes en melodische veranderingen.”
donderdag 18 oktober 2012
Gerrit en de Krekels' kleurplaat
Voor de kleine (en grote) fans van Gerrit en de Krekels een fraaie plaat van meester Gerrit en Krekel Lex om in te kleuren.
Leuk om in de herfstvakantie de tijd mee door te komen.
De fraaiste plaat die ingekleurd terugkomt wordt uiteraard gepubliceerd op deze blog !
dinsdag 16 oktober 2012
The Wild Rover
The Wild Rover is a populaire folk song waarvan de origine onzeker is.
The Wild Rovers is te vinden op de Amerikaanse folklp “Folksongs And Ballads From Virginia” van Paul Clayton, terwijl het in de grond een Iers slaapliedje is over een verloren zoon, ooit geschreven als een drankbestrijdingslied maar juist uitgedraaid tot bijna dranklied bij uitstek, gekend en half gehaat door iedere Ier en zelfs ver daar buiten.
Volgens professor T.M. Devine in zijn boek “The Scottish Nation 1700 – 2000? (Penguin, 2001) werd het nummer geschreven als een lied over gematigdheid. Het lied is terug te vinden afgedrukt in een boek “The American Songster”, gedrukt in de VS door W.A. Leary in 1845. Van daar verspreidde de song zich waarschijnlijk van Schotland naar het Amerika van de drooglegging.
Er is nog een versie die we terug vinden in de USA in de “Forget-Me-Not Songster” (c 1850), uitgegeven door Locke.
Een alternatieve geschiedenis van het lied wordt gesuggereerd door het feit dat een verzameling van ballads, gedateerd tussen 1813 en 1838, wordt bijgehouden in de Bodleian Library. De printer, Catnach, was gevestigd in het “7 Dials ‘gedeelte van Covent Garden, Londen. De Bodleian bundel bevat ‘The Wild Rover”. De Greig-Duncan collectie omvat niet minder dan zes versies van het lied. Deze collectie werd samengesteld door Gavin Greig (1848-1917).
Het lied wordt vaak beschouwd als een drinklied in plaats van een “Temperance Song” (song over gematigdheid).
Het nummer is inmiddels een van de grootste successen tijdens de optredens (en repetitites !) van Gerrit en de Krekels.
The Wild Rovers is te vinden op de Amerikaanse folklp “Folksongs And Ballads From Virginia” van Paul Clayton, terwijl het in de grond een Iers slaapliedje is over een verloren zoon, ooit geschreven als een drankbestrijdingslied maar juist uitgedraaid tot bijna dranklied bij uitstek, gekend en half gehaat door iedere Ier en zelfs ver daar buiten.
Volgens professor T.M. Devine in zijn boek “The Scottish Nation 1700 – 2000? (Penguin, 2001) werd het nummer geschreven als een lied over gematigdheid. Het lied is terug te vinden afgedrukt in een boek “The American Songster”, gedrukt in de VS door W.A. Leary in 1845. Van daar verspreidde de song zich waarschijnlijk van Schotland naar het Amerika van de drooglegging.
Er is nog een versie die we terug vinden in de USA in de “Forget-Me-Not Songster” (c 1850), uitgegeven door Locke.
Een alternatieve geschiedenis van het lied wordt gesuggereerd door het feit dat een verzameling van ballads, gedateerd tussen 1813 en 1838, wordt bijgehouden in de Bodleian Library. De printer, Catnach, was gevestigd in het “7 Dials ‘gedeelte van Covent Garden, Londen. De Bodleian bundel bevat ‘The Wild Rover”. De Greig-Duncan collectie omvat niet minder dan zes versies van het lied. Deze collectie werd samengesteld door Gavin Greig (1848-1917).
Het lied wordt vaak beschouwd als een drinklied in plaats van een “Temperance Song” (song over gematigdheid).
Het nummer is inmiddels een van de grootste successen tijdens de optredens (en repetitites !) van Gerrit en de Krekels.
maandag 15 oktober 2012
Johnny Cash top 50 (18,19,20)
We komen dezelfde muzikanten tegen op het album Songs of our Soil uit 1959 met daarop nummer 19: Five Feet High & Rising.
20 God's Gonna Cut You Down. Een traditional door Cash pas in 2006 op de plaat gezet (American V).
| “ | Go tell that long tongue liar, go and tell that midnight rider, tell the rambler, the gambler, the back biter, tell 'em that God's gonna cut 'em down. | ” |
zaterdag 13 oktober 2012
Tussendoortje
Video van de eerste single van het album "Like The Wolf Uncut" (2010) van de band A Jigsaw.
donderdag 11 oktober 2012
Geschiedenis van de gitaar (3)
In het zuiden van de Verenigde Staten begon de muziek zich te ontwikkelen toen Afrikaanse en Europese invloeden zich via zwarte en blanke mensen ging vermengen. Vrijwel zeker is dat de met huid bedekte kalebasinstrument de voorloper is van de huidige banjo. Ook maakten slaven in die tijd zelf gitaren van grote sigarenkisten bezemstokken en touw. Maar de meeste gitaren van het toenmalige koloniale Amerika werden gemaakt in Engeland.
In het zuidwesten van de VS speelden Mexicanen zowel op de gitaar als op de uit de zestiende eeuw stammende vihuela. Spaanse missionarissen namen de instrumenten mee naar Californië en cowboys gebruikten de gitaar ook om 's nachts de kuddes op de prairie rustig te houden.
De Blues muziek is ontstaan in de Mississippi-delta, ontwikkeld uit werkliedjes, uiroepen en andere veldkreten. Harmonische gospelmelodieën kregen vaak een begeleiding van de banjo en later van primitieve gitaren, die soms werden bespeeld met een metalen staaf (slide) of flessenhals (bottleneck) om één van de vingers hals-hand. Door hiermee over de snaren te glijden ontstond een klagend en jankend geluid dat zo typerend is voor de blues, maar nu ook veel in andere muzieksoorten wordt gebruikt.
Muziek had zowel op het platte land van het zuiden als in het midden-westen altijd een belangrijke rol in de religie gespeeld. Alle sociale activiteiten draaiden destijds om godsdienst. De gitaar werd vaak bespeeld op boerderijen, plantages en mijnwerkerskampen. Het instrument nu eenmaal gemakkelijk te vervoeren, was relatief niet duur en bijna iedereen kon er wel drie of vier akkoorden mee leren spelen.
In de grote steden namen arme mensen de gitaar mee de straat op. De Amerikaanse blues, country & western en folkmuziek waren om dezelfde redenen georiënteerd op de gitaar: niet duur, makkelijk te vervoeren, eenvoudig te bespelen en klinkt goed.
In jazzgroepen in New Orleans en Chicago had de gitaar het minder makkelijk. Hoe hard de gefrustreerde gitarist ook aansloeg, hij kwam nooit boven de blazers en piano's uit. Maar al gauw konden deze zichzelf miskennende gitaristen wraak nemen via de contactmicrofoon, waardoor het instrument kon worden versterkt. Eddie Durham zou wel eens de eerste muzikant kunnen zijn geweest die elektrisch gitaar heeft gespeeld.
Ware het niet dat in 1925 ene Lester William Polfuss (Les Paul) een uitvinding had gedaan die de klank van de gitaar niet alleen versterkte, maar er ook een heel eigen uniek geluid aan gaf. Les Paul wordt daarom ook als de uitvinder van de elektrische gitaar beschouwd.
In het zuidwesten van de VS speelden Mexicanen zowel op de gitaar als op de uit de zestiende eeuw stammende vihuela. Spaanse missionarissen namen de instrumenten mee naar Californië en cowboys gebruikten de gitaar ook om 's nachts de kuddes op de prairie rustig te houden.
De Blues muziek is ontstaan in de Mississippi-delta, ontwikkeld uit werkliedjes, uiroepen en andere veldkreten. Harmonische gospelmelodieën kregen vaak een begeleiding van de banjo en later van primitieve gitaren, die soms werden bespeeld met een metalen staaf (slide) of flessenhals (bottleneck) om één van de vingers hals-hand. Door hiermee over de snaren te glijden ontstond een klagend en jankend geluid dat zo typerend is voor de blues, maar nu ook veel in andere muzieksoorten wordt gebruikt.
Muziek had zowel op het platte land van het zuiden als in het midden-westen altijd een belangrijke rol in de religie gespeeld. Alle sociale activiteiten draaiden destijds om godsdienst. De gitaar werd vaak bespeeld op boerderijen, plantages en mijnwerkerskampen. Het instrument nu eenmaal gemakkelijk te vervoeren, was relatief niet duur en bijna iedereen kon er wel drie of vier akkoorden mee leren spelen.In de grote steden namen arme mensen de gitaar mee de straat op. De Amerikaanse blues, country & western en folkmuziek waren om dezelfde redenen georiënteerd op de gitaar: niet duur, makkelijk te vervoeren, eenvoudig te bespelen en klinkt goed.
In jazzgroepen in New Orleans en Chicago had de gitaar het minder makkelijk. Hoe hard de gefrustreerde gitarist ook aansloeg, hij kwam nooit boven de blazers en piano's uit. Maar al gauw konden deze zichzelf miskennende gitaristen wraak nemen via de contactmicrofoon, waardoor het instrument kon worden versterkt. Eddie Durham zou wel eens de eerste muzikant kunnen zijn geweest die elektrisch gitaar heeft gespeeld.
Ware het niet dat in 1925 ene Lester William Polfuss (Les Paul) een uitvinding had gedaan die de klank van de gitaar niet alleen versterkte, maar er ook een heel eigen uniek geluid aan gaf. Les Paul wordt daarom ook als de uitvinder van de elektrische gitaar beschouwd.
dinsdag 9 oktober 2012
Yesterday
Marianne Faithfull neemt op 9 oktober 1965 (de verjaardag van John Lennon) een cover-versie van Yesterday op. Haar versie van deze compositie van Paul McCartney wordt op 22 oktober 1965 op Decca F 12268 uitgebracht. De single komt op 4 november 1965 de Engelse hitparade binnen. Hij blijft steken op de 36-ste plaats.
Alhoewel zowel John Lennon als Paul McCartney credit krijgen heeft Paul het nummer alleen geschreven. In 1965 om precies te zijn. Volgens Paul kreeg hij het idee voor de muziek in 1964 in zijn dromen. Toen hij wakker werd zat het nummer in zijn hoofd gebakken. Toch bekroop hem het gevoel dat hij het nummer al eens eerder had gehoord. Het kon immers zijn dat hij het onbewust ergens had opgepikt en nu reproduceerde. Nadat hij bij diverse vrienden gecheckt had of het nummer niet van iemand anders was dorst hij met een gerust hart de tekst voor het lied te schrijven.
De werktitel voor het nummer was “Scrambled eggs”. Het overgrote deel van de tekst is geschreven tijdens een vakantie in Portugal. Tijdens de reis van het vliegveld van Lissabon naar de villa in Albufeira schreef Paul aan zijn tekst. Na terugkomst in Londen werd de plaat in twee takes opgenomen.
Het complete nummer werd in eerste instantie aangeboden aan Chris Farlowe die vriendelijk bedankte omdat hij het nummer te soft vond voor zijn repertoire. Het nummer werd opgenomen zonder de overige Beatles maar wel met een strijkkwartet. Dit was de eerste maal in de geschiedenis van de popmuziek dat klassieke muziek werd gebruikt in de popmuziek.
In eerste instantie vonden de overige Beatles het nummer niet goed genoeg om uit te brengen als single. Het nummer werd in Engeland uitgebracht op de LP “HELP”. Het was het zesde nummer op de B kant. In Amerika werd het nummer uitgebracht als B kant van de single “Act naturally”. Naarmate het nummer “Yesterday” meer succes kreeg, veranderden ze dit.
Het nummer is sinds het uitbrengen ongeveer 3000 maal gecoverd volgens het Guiness Book of Records. Onderandere als instrumentale versie voor de muzak die te horen is in liften en warenhuizen als achtergrond muziek. Deze cover vorm zorgde ook voor een oudere schare fans. Naast bekende buitenlandse namen zoals bijv. Boyz II Men, Ray Charles, En Vogue, Marianne Faithfull, Marvin Gaye, Tom Jones, Nana Mouskouri, Elvis Presley, Frank Sinatra, The Supremes, The Toys, Andy Williams, en Tammy Wynette zijn er ook Nederlands talige covers verschenen. Onder andere die van :Rijk De Gooyer (1966), Ria Valk (1966) [vertaald als Beste Kees], Liesbeth List (1966) [vertaald als Gisteren] en Sjef Van Oekel (1975) [vertaald als Gisteren].
maandag 8 oktober 2012
1962 ♫ ♫ Blue Diamonds
Ruud en Riem de Wolff brachten vrijwel uitsluitend covers uit, met name van de Everly Brothers.
Little Ship was al in 1958 geschreven door het succesvolle schrijversduo Doc Pomus en Mort Shuman.
Omdat niemand het wilde opnemen, waren de Blue Diamonds de eersten die dit in 1961 deden. Het werd het jaar erop een nummer 1 hit .
zaterdag 6 oktober 2012
Geschiedenis van de panfluit (4)
Egypte
In Egypte kwamen rechte fluiten voor, ze worden voor het eerst vermeld op een prehistorische lei waarop een jager een fluit bespeelt. Het waren eenvoudige bamboefluiten, zonder kernspleetkop, met vingergaten. De fluit bestaat nog in de gehele Islamitische wereld, ze is het best bekend onder haar Perzische naam "Nay".
In het oude Egypte waren veel invloeden van buitenaf, in de 5de eeuw v.Chr. van Aziatische (vooral Syrische) muziek en in de 3de eeuw v.Chr. komt daar nog de invloed van Griekenland bij. We vinden in Egypte buiten de inheemse en uit Syrië geïmporteerde, ook nog de Griekse muziektheorie en de Griekse muziekinstrumenten. Vermoedelijk zijn de in Egypte gevonden panfluiten veelal geïmporteerd. In Egypte, vooral in het internationale Alexandrië, kwamen straatmuzikanten voor, meestal een liedjeszanger met zijn begeleider, een fluitspeler.
Vermoedelijk uit de laatste eeuw v.Chr. stamt een terracotta beeldje waarop een zittende Syrische pijper tegelijkertijd zingt en speelt.
Op de manier van de rondreizende minstrelen verricht deze man meerdere handelingen tegelijk. Enkele centimeters onder zijn zingende mond houdt hij een panfluit vast, de lange bas-rieten ervan zijn verbonden met een zak die in verbinding staat met een blaasbalg, bewerkt door de rechtervoet en samengedrukt met zijn arm. Kennelijk speelt hij alleen tussen de verzen op zijn panfluit. Terwijl hij zingt schijnt hij de blaasbalg te bedienen en een bourdontoon voort te brengen op een van de bas-rieten.
Deze combinatie van een panfluit met een kunstmatig opgewekte luchtstroom moet een langzame evolutie zijn geweest die geleid heeft tot de uitvinding van het orgel.
In de 3de eeuw v.Chr. wordt aan de ingenieur Ktesibios uit Alexandrië de uitvinding van het orgel toegeschreven en in 170 v.Chr. ontstaat het zogenaamde waterorgel.
In de Islamitische wereld komt men de panfluit tegen, deze wordt "gina" genoemd.
In Afrika worden panfluiten aangetroffen, waarbij het aantal pijpen kan varieëren van twee tot twaalf. Een voorbeeld hiervan is de "mishi" van de Lunda uit Shaba-Zaïra.
In Egypte kwamen rechte fluiten voor, ze worden voor het eerst vermeld op een prehistorische lei waarop een jager een fluit bespeelt. Het waren eenvoudige bamboefluiten, zonder kernspleetkop, met vingergaten. De fluit bestaat nog in de gehele Islamitische wereld, ze is het best bekend onder haar Perzische naam "Nay".
In het oude Egypte waren veel invloeden van buitenaf, in de 5de eeuw v.Chr. van Aziatische (vooral Syrische) muziek en in de 3de eeuw v.Chr. komt daar nog de invloed van Griekenland bij. We vinden in Egypte buiten de inheemse en uit Syrië geïmporteerde, ook nog de Griekse muziektheorie en de Griekse muziekinstrumenten. Vermoedelijk zijn de in Egypte gevonden panfluiten veelal geïmporteerd. In Egypte, vooral in het internationale Alexandrië, kwamen straatmuzikanten voor, meestal een liedjeszanger met zijn begeleider, een fluitspeler.
Vermoedelijk uit de laatste eeuw v.Chr. stamt een terracotta beeldje waarop een zittende Syrische pijper tegelijkertijd zingt en speelt.
Op de manier van de rondreizende minstrelen verricht deze man meerdere handelingen tegelijk. Enkele centimeters onder zijn zingende mond houdt hij een panfluit vast, de lange bas-rieten ervan zijn verbonden met een zak die in verbinding staat met een blaasbalg, bewerkt door de rechtervoet en samengedrukt met zijn arm. Kennelijk speelt hij alleen tussen de verzen op zijn panfluit. Terwijl hij zingt schijnt hij de blaasbalg te bedienen en een bourdontoon voort te brengen op een van de bas-rieten.
Deze combinatie van een panfluit met een kunstmatig opgewekte luchtstroom moet een langzame evolutie zijn geweest die geleid heeft tot de uitvinding van het orgel.
In de 3de eeuw v.Chr. wordt aan de ingenieur Ktesibios uit Alexandrië de uitvinding van het orgel toegeschreven en in 170 v.Chr. ontstaat het zogenaamde waterorgel.
In de Islamitische wereld komt men de panfluit tegen, deze wordt "gina" genoemd.
In Afrika worden panfluiten aangetroffen, waarbij het aantal pijpen kan varieëren van twee tot twaalf. Een voorbeeld hiervan is de "mishi" van de Lunda uit Shaba-Zaïra.
vrijdag 5 oktober 2012
1962 ♫ ♫ James Bond
Op 5 oktober 1962 gaat de eerste James Bond speelfilm in première: Dr. No, met Sean Connery en Ursula Andress, naar het gelijknamige boek van Ian Fleming.
Maar ook op 5 oktober: de eerste (of tweede: zie ons artikel van 7 januari 2012) single van The Beatles wordt uitgebracht: Love Me Do.Het nummer verscheen in 1963 ook op Please Please Me, het eerste album van The Beatles.
Dat blijkt uit een nieuwe BBC-documentaire.
Het is deze week exact vijftig jaar geleden dat Love Me Do, de eerste single van The Beatles, verscheen. Al decennia lang gingen er geruchten dat manager Brian Epstein destijds tienduizend exemplaren van de single had opgekocht om ervoor te zorgen dat het een hit werd.
In de documentaire Love Me Do: The Beatles ’62 bevestigt zakenpartner Joe Flannery dat gerucht. Hij zou ze hebben zien liggen in een opslagruimte. Leden van The Merseybeats, een andere band waarvan Epstein de manager was, zou opdracht hebben gekregen singles van Love Me Do te kopen op plekken waar ze optraden.
De tactiek van Epstein bleek te werken, want Love Me Do werd de eerste hit voor The Beatles in Groot-Brittannië, waar het de zeventiende plek bereikte in de Top 40. In de VS deed de single het overigens aanzienlijk beter. Daar kwam Love Me Do in 1964 op de eerste plek terecht.
Je hoort het wereldberoemd geworden James Bond thema door het John Berry Orchestra en Kingston Calypso door Byron Lee and the Dragonaires.
Maar ook op 5 oktober: de eerste (of tweede: zie ons artikel van 7 januari 2012) single van The Beatles wordt uitgebracht: Love Me Do.Het nummer verscheen in 1963 ook op Please Please Me, het eerste album van The Beatles.
Manager Brian Epstein zou zelf tienduizend exemplaren van de eerste single van The Beatles hebben opgekocht, om ervoor te zorgen dat de band in 1962 zijn eerste hitparadenotering te pakken kreeg.
Het is deze week exact vijftig jaar geleden dat Love Me Do, de eerste single van The Beatles, verscheen. Al decennia lang gingen er geruchten dat manager Brian Epstein destijds tienduizend exemplaren van de single had opgekocht om ervoor te zorgen dat het een hit werd.
De tactiek van Epstein bleek te werken, want Love Me Do werd de eerste hit voor The Beatles in Groot-Brittannië, waar het de zeventiende plek bereikte in de Top 40. In de VS deed de single het overigens aanzienlijk beter. Daar kwam Love Me Do in 1964 op de eerste plek terecht.
donderdag 4 oktober 2012
woensdag 3 oktober 2012
Dag der Duitse Eenheid: Udo Lindenberg - Sonderzug nach Pankow
Op deze dag waarop Duistland haar eenheid viert, hier nog een nummer van voor de val van de Muur.
Entschuldigen Sie, ist das der Sonderzug nach Pankowich muß mal eben dahin, mal eben nach Ost-Berlin
ich muß da was klären, mit eurem Oberindianer
ich bin ein Jodeltalent, und ich will da spielen mit 'ner Band
Ich hab'n Fläschchen Cognac mit und der schmeckt sehr lecker
den schlürf ich dann ganz locker mit dem Erich Honecker
und ich sag :"Ey Honey, ich sing für wenig Money
im Republik-Palast, wenn ihr mich lasst"
All die ganzen Schlageraffen dürfen da singen
dürfen ihren ganzen Schrott zum Vortrage bringen
nur der kleine Udo, nur der kleine Udo
der darf das nicht und das versteh'n wir nicht
Ich weiß genau, ich habe furchtbar viele Freunde
in der DDR und stündlich werden es mehr
och, Erich ey, bist Du denn wirklich so ein sturer Schrat
warum läßt Du mich nicht singen im Arbeiter- und Bauernstaat ?
Ist das der Sonderzug nach Pankow ?
ist das der Sonderzug nach Pankow ?
Entschuldigung, der Sonderzug nach Pankow ?
Ich hab'n Fläschchen Cognac mit und der schmeckt sehr lecker
den schlürf ich dann ganz locker mit dem Erich Honecker
und ich sag :"Ey Honey, ich sing für wenig Money
im Republik-Palast, wenn ihr mich lasst"
All die ganzen Schlageraffen dürfen da singen
dürfen ihren ganzen Schrott zum Vortrage bringen
nur der kleine Udo, nur der kleine Udo
der darf das nicht und das versteh'n wir nicht
Honey, ich glaub', du bist doch eigentlich auch ganz locker
ich weiß, tief in dir drin bist du doch eigentlich auch'n Rocker
du ziehst dir doch heimlich auch gerne mal die Lederjacke an
und schließt dich ein auf'm Klo und hörst West-Radio
Hallo, Erich, kannst' mich hör'n ?
hallö-lö-löchen, hallo
maandag 1 oktober 2012
Uit de Rock-Ola van Gerrit en de Krekels
Vol met muziek, deze Rock-Ola, een jukebox type met daarin veel verrassingen.
Uiteraard is er altijd een link met Gerrit en/of zijn Krekels. Uit 1958
Jumpin' Gene Simmons (10 juli 1933-29 augustus 2006) was een Amerikaanse rockabilly zanger en songwriter meest bekend door de single "Haunted House" 1964.
Simmons werd als Gene Simmons geboren in Tupelo, Mississippi, en begon zijn carrière bij de opname Sun Records in 1958 tijdens het uitvoeren van een opening act voor labelmate Elvis Presley. Zijn enige hit was "Haunted House", een cover van een 1958 opname door Johnny Fuller, die op nummer 11 een hoogtepunt bereikt in de Billboard Hot 100 in 1964. De track werd later gecoverd door The Compton Brothers, Jerry Lee Lewis en Hasil Adkins. Zijn laatste werk was "Indian Outlaw ', dat hij samen schreef, en was een hit voor Country muziekant Tim McGraw in 1994.
Simmons overleed op 73-jarige leeftijd in zijn geboortestad op 29 augustus 2006 na een lange ziekte.
Gene Simmons , bassist van de rockgroep Kiss (die met die tong) koos zijn artiestennaam als een eerbetoon aan de zanger.
Abonneren op:
Posts (Atom)